Manes Guzmán

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Manes Guzmán OP
Manés de Guzmán
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1168
Caleruega

Data i miejsce śmierci

1235
Gumiel de Izán (Burgos, Kastylia)

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

2 czerwca 1834
przez Grzegorza XVI (zatwierdzenie kultu)

Wspomnienie

30 lipca lub 18 sierpnia

Manes Guzmán, właśc. hiszp. Manés de Guzmán (ur. ok. 1168 w Caleruega, zm. 1235 w Gumiel de Izán) – syn bł. Joanny z Azy, starszy brat św. Dominika, jeden z jego pierwszych towarzyszy i pomocników w zakładaniu Zakonu Kaznodziejskiego (Dominikanie, OP), błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Zachowało się wspomnienie, że był „mężem świętym i rozmodlonym, łagodnym, pokornym, wesołym i miłosiernym”, a równocześnie „żarliwym kaznodzieją”, od 1219 roku zajął się kierownictwem duchowym sióstr klauzurowych.

Kult Manesa Guzmána zatwierdził Grzegorz XVI w dniu 2 czerwca 1834 roku.

Wspomnienie liturgiczne bł. Manesa obchodzone jest 30 lipca lub 18 sierpnia razem z błogosławioną matką.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]