Mantua

Mantua i Sabbioneta^[a]
	Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
	; Panorama Mantui
Państwo	{{{państwo}}}
Typ	kulturowe
Spełniane kryterium	II, III
Numer ref.	1287
Region	Europa i Ameryka Północna
	Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	{{{data wpisu}}}; na {{{sesja wpisu}}}. sesji
Dokonane zmiany	{{{dokonane zmiany}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ; ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO ;

Mantua
	miasto i gmina
Herb	Flaga
Państwo	Włochy
Region	Lombardia
Prowincja	Mantua
Kod ISTAT	020030
Powierzchnia	63
Populacja (2004); • liczba ludności	; 46 372
• gęstość	736,1
Numer kierunkowy	0376
Kod pocztowy	46100
	Położenie na mapie Włoch Mantua
	45°10′N 10°48′E/45,166667 10,800000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 kwi 2018, była oparta na tej wersji.

Mantua (wł. Mantova, w lokalnym dialekcie emilijskim Mantua) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Mantua. Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 46 372 osoby, 736,1 os./km². Miasto położone jest między trzema sztucznymi jeziorami: Lago Superiore, Lago di Mezzo i Lago Inferiore, przez które przepływa rzeka Mincio. Czwarte jezioro, położone na południe od miasta Lago Pajolo, wyschło pod koniec XVIII w. Mantua przez wiele wieków stanowiła ośrodek niezależnego margrabstwa (a następnie księstwa) rządzonego przez ród Gonzagów.

Mantuę, jako miejsce drugoplanowe akcji wybrał William Szekspir w dramacie „Romeo i Julia”. Mantua jest także miejscem akcji opery „Rigoletto”, Giuseppe Verdiego.

Mantua została nazwana „Stolicą kultury włoskiej 2016”.

Historia

Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z 2000 r. p.n.e. W VI w. p.n.e. powstała osada etruska. Według tradycji etruskiej Mantua została założona przez Ocnusa. Nazwa miasta miała pochodzić od imienia boga świata podziemnego Mantusa. Miasto zostało zdobyte przez celtyckie (galijskie) plemię Cenomanów, a następnie między I i II wojną punicką przez Rzym. W 70 r. p.n.e. w miejscowości Andes (obecnie Virgilio) pod Mantuą urodził się Wergiliusz. W późniejszym okresie miasto zostało zasiedlone przez weteranów Oktawiana Augusta. Po upadku cesarstwa zachodniorzymskiego Mantuą władali Odoaker, Ostrogoci, Bizancjum (Egzarchat Rawenny), Longobardowie i Frankowie.

W 593^[1] zdobyta przez Agilulfa, króla Longobardów. W 774 Longobardowie zostali pobici przez Karola Wielkiego, a Mantua weszła w skład państwa Franków.

W I połowie XI w. Mantuą rządził komes, a później markiz Bonifacy III z Toskanii, który tu umiejscowił swą stolicę. Po jego śmierci władzę przejęła jego najmłodsza córka Matylda Toskańska, która według podania ufundowała kościół Rotonda di San Lorenzo (1082). Po śmierci Matyldy w 1115 Mantua stała się wolną komuną. W 1198 Alberto Pitentino zmienił bieg rzeki Mincio i utworzył cztery jeziora otaczające miasto, zwiększając jego obronność. W 1215 lub 1216 podestą został Gwelf Rambertino Buvalelli. W czasie wojen Gibelinów z Gwelfami władzę w mieście zdobył w 1273 Pinamonte Bonacolsi zapoczątkowując rządy Bonacolsich. 16 sierpnia 1328 został obalony ostatni z Bonacolsich, Rinaldo, a władzę przejął Kapitan Ludu (wł. Capitano del Popolo) Luigi I Gonzaga, który wcześniej, w 1318 był podestą. Gonzagowie rządzili miastem aż do 1708, kiedy po śmierci ostatniego z nich Ferdynanda Karola przejęli je Habsburgowie. Pod ich rządami powstała w Mantui Królewska Akademia Nauk i Sztuk, teatr oraz wiele pałaców.

2 lutego 1797 miasto zostało zajęte przez wojska Napoleona. Od marca 1797 tworzony był tutaj trzeci batalion „Legionów Polskich posiłkujących Lombardię” pod dowództwem Ludwika Dembowskiego. W 1799 r. miasto zostało zajęte przez wojska austriackie, które walczyło z Francją w ramach drugiej wojny koalicyjnej. Francja odzyskała miasto na mocy pokoju w Lunéville w 1802 roku.

W 1866 Mantua weszła w skład Królestwa Włoch.

W 2007 na przedmieściach Mantui w Valdaro odkryto szkielety ludzkie pochodzące z neolitu, wśród znalezisk były dwa splecione ze sobą szkielety nazywane kochankami z Valdaro. W 2008 roku Mantua wraz z pobliską Sabbionetą zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Zabytki

Do najciekawszych miejsc i zabytków Mantui należą:

Piazza Sordello
Pałac Książęcy (Palazzo Ducale)
Katedra Świętego Piotra
Palazzo Te
Basilica di Sant'Andrea
Piazza delle Erbe
Rotonda di San Lorenzo
Torre dell'Orologio
Palazzo della Ragione
Palazzo del Podestà
Torre della Gabbia
Tempio di San Sebastiano
Palazzo di San Sebastiano (Largo XXIV Maggio)
Casa del Mantegna
Palazzo D'Arco
Teatro Bibiena
Casa di Rigoletto
Palazzo Valenti Gonzaga
Casa della beata Osanna Andreasi

Miasta partnerskie

Przypisy

↑ Praca zbiorowa: Oxford – Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów – Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 235. ISBN 83-7425-025-9.

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona gminy
Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica

[1] Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO

[2] Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

[3] Praca zbiorowa: Oxford – Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów – Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 235. ISBN 83-7425-025-9.

[:1-4] Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Ukrainą

[a]

[b]

[1]

[A]