Maréchal Foch
 Grona maréchal foch | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Hodowca | |
| Pochodzenie | |
| Identyfikator VIVC |
7388 |
| Przeznaczenie owoców |
wino |
| Kolor skórki |
granatowoczarny |
| Cechy uprawowe | |
| Dojrzewanie |
koniec września |
| Mrozoodporność |
około -30ºC |
| Min. suma temp. (SAT) |
2500 |
| GDDC |
1050 |
Maréchal foch – krzyżówka odmian winorośli: Goldresling x (Vitis rupestris x Vitis riparia). Odmiana została wyhodowana we Francji przez Eugène’a Kuhlmanna (1858-1932) i nazwana na cześć marszałka Ferdynanda Focha (1851-1929), dowódcy wojsk francuskich w I wojnie światowej.
Z tego samego krzyżowania powstały odmiany: léon millot i lucie kuhlmann, które różnią się między sobą.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wzrost krzewu bardzo silny. Jest wytrzymały na mróz i mało podatny na choroby. Dobrze plonuje w chłodnym klimacie. Liście średnie lub duże, 3-klapowe, z niewyraźnymi bocznymi zatokami, grubo ząbkowane[2].
Grona małe lub średniej wielkości, jagody kuliste, małe, granatowoczarne. Sok i miąższ koloru czerwonego, bardziej intensywny przy późnym zbiorze.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Istnieją dwie wersje genealogii tej odmiany[1][3][4][5]:
- Jako krzyżówka MGt101-14 x goldriesling. Według tej wersji marechal foch to statystycznie około 50% Vitis vinifera i 50% genów odmian winorośli amerykańskich Vitis rupestris i Vitis riparia.
- Jako krzyżówka oberlin 595 x gamay lub pinot noir. Według tej wersji marechal foch to statystycznie około 75% Vitis vinifera i 25% genów Vitis riparia.
Na 2012 roku dane DNA nie były wystarczające, by rozstrzygnąć, która z wersji odpowiada rzeczywistości.
Synonimy[edytuj | edytuj kod]
Kuhlmann 188-2, Foch, MF.
Cięcie[edytuj | edytuj kod]
Maréchal Foch nie ma specjalnych wymagań co do sposobu cięcia. Krzewy powinny być prowadzone w wysokich formach przestrzennych ze względu na bujny wzrost.
Fenologia[edytuj | edytuj kod]
Wiosenną wegetację rozpoczyna bardzo wcześnie. Jagody wybarwiają się wcześnie, ale dojrzewają kilka dni później od bliźniaczej odmiany léon millot. W polskich warunkach klimatycznych nie wymaga okrywania na zimę. Pąki wytrzymują spadki temperatur do -30 °C.
Choroby[edytuj | edytuj kod]
Odmiana wykazuje wysoką odporność na choroby i zazwyczaj nie wymaga ochrony chemicznej[6].
Według badań za okres 1991-93, prowadzonych przez Instytut Hodowli Winorośli Geilweilerhof w Niemczech owoce są tolerancyjne na mączniaka prawdziwego, a liście lekko podatne. W skali 1 do 9 – wynik 2/3 (B/L), gdzie B to jagody a L to liście]. Dla porównania: müller thurgau B/L=9/7; sylvaner B/L=9/9 (1 – brak oznak chorobowych; 9 – jagody porażone w ok. 70%, a liście prawie całkowicie). W czasie badań nie stosowano żadnej ochrony chemicznej.
Parametry dojrzewania[edytuj | edytuj kod]
Kolekcja polowa, Skierniewice 2009 : termin zbioru – 24/09; masa gron 85 g; masa jagody 1,12 g; zawartość ekstraktu w jagodach określana refraktometrem – 18,5%[2].
Kolekcja polowa, Skierniewice 2012 : termin zbioru – 17/09; masa gron 81 g; masa jagody 1,04 g; zawartość ekstraktu w jagodach 21,6%[7].
Według badań na Cornell University ekstraktywność wina z tej odmiany jest niższa o 2-4% niż z klasycznych czerwonych odmian winorośli właściwej. Parametry wina są korzystniejsze przy zbiorach owoców w późniejszym terminie, a wielkość plonu nie ma zasadniczego wpływu na parametry technologiczne. Późny zbiór zmniejsza także trawiaste zapachy wina[8].
Wino[edytuj | edytuj kod]
W pełni dojrzałe owoce dają wino charakteryzujące się zrównoważoną zawartością cukrów i kwasów, czerwoną barwą, pełnym owocowym aromatem i średnią zawartością tanin[2]. Najwięcej wina z tej odmiany wytwarzają USA (66%) i Kanada (33%)[9]. W niewielkich ilościach wytwarzane jest także w Polsce, najczęściej jako mieszanka kilku odmian[10] lub jako cuvée dwóch odmian maréchal foch i léon millot.
Wina odmianowe z marechal foch zdobywają wysokie trofea (złote medale) na corocznych międzynarodowych konkursach win PIWI (fungus resistant grape varieties)[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Marechal foch w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2017-02-17]. (ang.).
- ↑ a b c Jerzy Lisek: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Warszawa: Hortpress, 2011, s. 48.
- ↑ Anthony J. Hawkins, THE SUPER GIGANTIC Y2K WINEGRAPEGLOSSARY [online] [dostęp 2013-12-31].
- ↑ Viticulture Iowa State University. [dostęp 2017-02-17].
- ↑ Grape Varieties, indigenous to Minnesota. Minnesota Grape Growers Association. [dostęp 2015-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)]. (ang.).
- ↑ Roman Myśliwiec: Uprawa winorośli. Polska/Kraków: Plantpress, 2012, s. 55. [dostęp 2013-12-31].
- ↑ Jerzy Lisek: Sad Nowoczesny “Plonowanie w 2012r. i perspektywy”. Warszawa: Hortpress, 4/2013, s. 120-121.
- ↑ Amanda Garris, Viticulture and Enology Program, USA 2011 [dostęp 2013-12-27].
- ↑ wine-seacher. 2013. [dostęp 2013-12-23].
- ↑ Dariusz Rosół, cuvee, Polska 2013 [dostęp 2015-08-07].
- ↑ International competition PIWI varieties of wine. 2012/2013. [dostęp 2013-12-27].