Mar Szachlufa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mar Szachlufa zwany też Szachlupą z Kaszkar[1] był jednym z legendarnych zwierzchników Kościoła Wschodu. Według tradycji sprawował urząd biskupi między 220 a 224 rokiem.

Mimo iż część uczonych, na przykład J. M. Fiey, jeden z najwybitniejszych znawców dziejów Kościoła Wschodu, podaje w wątpliwość jego istnienie to nadal jest on umieszczany na liście patriarchów. Fiey twierdzi że postać Mar Szachlufy, biskupa Seleucji- Ktezyfonu, została wymyślona w VI wieku[2] w celu zapełnienia luki między legendarnym Marim, uznawanym za ojca kościoła perskiego a Mar Papą bar Gaggią, pierwszym historycznie potwierdzonym biskupem Seleucji- Ktezyfonu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wzmianki o życiu Mar Szachlufy znajdują się w Chronicon Ecclesiasticum XIII wiecznego jakobickiego kronikarza Bar Hebraeusa i historiach kościelnych Kościoła Wschodu z XII i XIV wieku. Opisy we wszystkich tych źródłach różnią się od siebie, co zdaniem części uczonych pokazuje ewolucję jaką przechodziła legenda.

Życie[edytuj | edytuj kod]

Fragment Kroniki Bar Hebraeusa:

Po Mar Ahha, Mar Szachlufa. Pochodził on z Kaszkar. Po śmierci Mar Ahhy biskupi ze wschodu zebrali się i konsekrowali go. Był pierwszym Katolikosem konsekrowanym przez biskupstwa wschodnie. Zmarł w Seleucji po dwudziestu latach pontyfikatu[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Lista patriarchów Kościoła Asyryjskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Patriarchowie nestoriańscy
  2. Fiey J. M., Jalons pour une histoire de l'église en Iraq, 64-5
  3. Bar Hebraeus, Chronicon Ecclesiasticum (edycja Jean-Baptiste Abbeloos i Thomas Josephus Lamy), II. 26-28