Marc Degryse

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marc Degryse
Pełne imię i nazwisko

Marc Gabriel Degryse

Data i miejsce urodzenia

4 września 1965
Roeselare

Wzrost

172 cm

Pozycja

ofensywny pomocnik, napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1989 Club Brugge 181 (96)
1989–1995 RSC Anderlecht 170 (66)
1995–1996 Sheffield Wednesday 34 (8)
1996–1998 PSV Eindhoven 31 (4)
1998–1999 KAA Gent 29 (10)
1999–2002 Germinal Beerschot 97 (27)
W sumie: 542 (211)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1981  Belgia U-16 10 (2)
1981  Belgia U-17 3 (0)
1982–1984  Belgia U-18 9 (2)
1983–1984  Belgia U-19 7 (6)
1985–1987  Belgia U-21 4 (0)
1984–1996  Belgia 63 (23)
W sumie: 96 (33)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marc Gabriel Degryse (ur. 4 września 1965 roku w Roeselare) – były belgijski piłkarz występujący na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Marc Degryse zawodową karierę rozpoczynał w 1983 roku w Club Brugge. W debiutanckim sezonie wystąpił w 20 spotkaniach i strzelił dziewięć goli. W kolejnych sezonach był już podstawowym zawodnikiem belgijskiego zespołu. W rozgrywkach 1984/1985 zdobył 21 bramek i zajął trzecie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców. W kolejnych sezonach Degryse także imponował skutecznością. Łącznie dla Club Brugge wystąpił w 181 ligowych spotkaniach, w których 96 razy wpisał się na listę strzelców. W 1986 roku wywalczył puchar, a w 1988 roku mistrzostwo kraju. W obu tych latach wraz z drużyną sięgnął także po Superpuchar Belgii. W 1989 roku Degryse podpisał kontrakt z zespołem RSC Anderlecht, w barwach którego także prezentował bardzo wysoką formę. Z "Fiołkami" odnosił wiele sukcesów - cztery razy (w 1991, 1993, 1994 i 1995 roku) zdobył mistrzostwo, do tego raz sięgnął po puchar i dwa razy po superpuchar kraju, dotarł także do finału Pucharu Zdobywców Pucharów. W 1991 roku Degryse został wybrany najlepszym piłkarzem w belgijskiej lidze. Dla Anderlechtu wychowanek Club Brugge rozegrał łącznie 170 ligowych pojedynków, w których zdobył 66 bramek. Stade Constant Vanden Stock opuścił w 1995 roku, kiedy to został zawodnikiem Sheffield Wednesday. Razem z angielską drużyną zajął piętnastą pozycję w Premier League mają tylko dwa punkty przewagi nad strefą spadkową. W barwach ekipy "The Owls" Belg wystąpił w 34 meczach i strzelił osiem bramek. W 1996 roku trafił do PSV Eindhoven, z którym wywalczył mistrzostwo Holandii. Degryse zagrał w 23 ligowych meczach, jednak w sezonie 1997/1998 na boisku pojawił się tylko osiem razy. Po zakończeniu rozgrywek belgijski zawodnik powrócił do kraju i podpisał kontrakt z KAA Gent, z którym zajął ósme miejsce w lidze. Latem 1999 roku Degryse przeniósł się do Germinalu Beerschot Antwerpia, gdzie zdołał wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie. W drużynie "De Ratten" spędził trzy sezony, w trakcie których wystąpił w 97 spotkaniach i zdobył 27 bramek. W 2002 roku Belg zdecydował się zakończyć karierę. Ostatni mecz rozegrał 4 maja przeciwko Sportingowi Charleroi, który zakończył się zwycięstwem Germinalu 4:1.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Belgii Degryse zadebiutował 5 września 1984 roku w przegranym 0:2 pojedynku z Argentyną. W 1990 roku został powołany do drużyny narodowej na mistrzostwa świata. Na turnieju tym Belgowie odpadli w 1/8 finału, kiedy to po dogrywce przegrali z Anglią 1:0. Degryse na włoskich boiskach wystąpił we wszystkich czterech meczach, a w zwycięskim 2:0 spotkaniu przeciwko Korei Południowej wpisał się na listę strzelców. W 1994 roku Paul Van Himst powołał Degryse na kolejne mistrzostwa świata. Tym razem Belgowie także zakończyli swój udział w turnieju na 1/8 finału, gdzie tym razem lepsi okazali się Niemcy. Belgijski piłkarz strzelił zwycięskiego gola w meczu z Meksykiem (1:0), a w spotkaniu przeciwko Arabii Saudyjskiej w 24 minucie opuścił boisku z powodu kontuzji, która wykluczyła go z gry w pojedynku z Niemcami. Łącznie dla reprezentacji Belgii Degryse rozegrał 63 mecze, w których zdobył 23 bramki. Ostatni mecz w kadrze rozegrał przeciwko Holandii 14 grudnia 1996 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]