Marcin Kamiński (kapitan)

Walenty Kamiński

kapitan
Pełne imię i nazwisko	Walenty Marcin August Kamiński
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1894 Kiełpiny
Data i miejsce śmierci	16–19 kwietnia 1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	do 1940
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Jednostki	66 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka, II wojna światowa
Późniejsza praca	bankowiec
Odznaczenia

Walenty Marcin August Kamiński (ur. 12 listopada 1894 w Kiełpinach, zm. 16–19 kwietnia 1940 w Katyniu) – bankowiec, kapitan pospolitego ruszenia piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 12 listopada 1894 we wsi Kiełpiny, w ówczesnym powiecie lubawskim Prus Zachodnich, w rodzinie Walentego, nauczyciela i Heleny z Bielickich. Jego młodszy brat Józef Teofil był posłem na Sejm II RP. W 1905 rozpoczął naukę w progimnazjum Collegium Marianum w Pelplinie. 1 października 1909 przeniósł się do gimnazjum w Kościerzynie, a w Wielkanoc 1912 do gimnazjum w Brodnicy, w którym dwa lata później zdał maturę. W Brodnicy został członkiem tajnego związku młodzierzy Filomaci Pomorscy.

Uczestniczył w I wojnie światowej. 17 sierpnia 1914 został powołany do armii niemieckiej, w której służył do 19 marca 1919. Dwukrotnie ranny.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 66 pułku piechoty, w którym był organizatorem II batalionu i jego dowódcą w okresie wojny polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapitana. Został przeniesiony do rezerwy. W 1934, jako oficer pospolitego ruszenia pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”. W 1939 został zaliczony do pomocniczej służby wojskowej.

Pracował zawodowo jako bankowiec. W 1933 mieszkał w Toruniu przy ul. Mostowej 10.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę został zmobilizowany do Oddziału II Sztaby DOK VIII, aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Kozielsku. Między 15 a 17 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego. Między 16 a 19 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany. W 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 1779. Przy zwłokach Marcina Kamińskiego zostały odnalezione legitymacja oficerska, dowód osobisty, legitymacja odznaczeniowa, karta tramwajowa, wizytówka, fotografie, listy, dwa kalendarzyki.

5 października 2007 r. Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 r. w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Był żonaty z Jadwigą z Ruchniewiczów, z którą miał troje dzieci.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2389 (307) – 19 lutego 1922
• Krzyż Walecznych
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• niemiecki Krzyż Żelazny II klasy

Zobacz też

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
• zbrodnia katyńska

Bibliografia

• Kamiński Marcin. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.5-480 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-05-07].
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
• Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.