Marcin Kamiński (szachista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Kamiński
Ilustracja
Marcin Kamiński, Międzyzdroje 2009
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1977
Wrocław

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

arcymistrz (1996)

Ranking FIDE

2457

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Strona internetowa

Marcin Kamiński (ur. 10 marca 1977 we Wrocławiu) – polski szachista, arcymistrz.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Poznał szachy w wieku 4 lat. Od końca lat 80. był czołowym polskim juniorem. W 1989 roku w Portoryko zdobył tytuł mistrza świata juniorów w kategorii do 12 lat. Dwa lata później w Warszawie powtórzył ten sukces w kategorii do 14 lat. W 1993 roku zdobył srebrny medal na mistrzostwach Europy juniorów. W latach 1994–1998 czterokrotnie awansował do finałów indywidualnych mistrzostw Polski seniorów. W tym czasie trzykrotnie reprezentował kraj na olimpiadach szachowych w Moskwie (1994), Erywaniu (1996) i Eliście (1998). Ogółem rozegrał na olimpiadach 28 partii z bilansem +12 -4 =12 (64,3%), w 1998 roku jako pierwszy rezerwowy zdobył brązowy medal indywidualnie za wynik +4 -0 =4 (75%)[1]. Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE przyznała mu tytuł arcymistrza w 1996 roku. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych, mimo przynależności do ścisłej czołówki polskich szachistów, zrezygnował z reprezentowania kraju i udziału w prestiżowych turniejach. Podjął studia informatyczne na Uniwersytecie Teksasu w Dallas. W 2002 roku drużyna uniwersytecka z jego udziałem zdobyła tytuł akademickiego mistrza Stanów Zjednoczonych. Wspólnie z Pawłem Blehmem założył firmę Chessaid zajmującą się treningiem szachowym przez Internet.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1997 r., z wynikiem 2540 punktów zajmował wówczas trzecie miejsce (za Michałem Krasenkowem i Aleksandrem Wojtkiewiczem) wśród polskich szachistów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]