Marco Cé
| Kardynał prezbiter | |||
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Patriarcha Wenecji | |||
| Okres sprawowania |
1979–2002 | ||
| Biskup pomocniczy Bolonii | |||
| Okres sprawowania |
1970–1978 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
27 marca 1948 | ||
| Nominacja biskupia |
22 kwietnia 1970 | ||
| Sakra biskupia |
17 maja 1970 | ||
| Kreacja kardynalska |
30 czerwca 1979 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Data konsekracji |
17 maja 1970 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Marco Cé (ur. 8 lipca 1925 w Izano, zm. 12 maja 2014 w Wenecji) – włoski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Bolonii w latach 1970–1978, patriarcha Wenecji w latach 1979–2002, kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w seminarium w Cremie i uczelniach rzymskich – Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Papieskim Instytucie Biblijnym. Święcenia kapłańskie przyjął 27 marca 1948 w Rzymie. Pracował jako wykładowca seminarium w Cremie, był tam wicerektorem, a w latach 1957–1970 rektorem.
W kwietniu 1970 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji Bolonii ze stolicą tytularną Vulturia. Święceń biskupich udzielił mu 17 maja 1970 w Cremie miejscowy ordynariusz biskup Carlo Manziana. Od maja 1976 pełnił funkcję generalnego asystenta kościelnego włoskiej Akcji Katolickiej.
7 grudnia 1978 został przeniesiony na stolicę patriarchalną Wenecji, gdzie był następcą Albina Lucianiego, wybranego na papieża Jana Pawła I i zmarłego po 33-dniowym pontyfikacie. Kolejny papież Jan Paweł II na swoim pierwszym konsystorzu w czerwcu 1979 mianował go kardynałem z tytułem prezbitera bazyliki św. Marka. Jako patriarcha Wenecji Cé wielokrotnie uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.
W związku z osiągnięciem wieku emerytalnego w styczniu 2002 zrezygnował z funkcji patriarchy Wenecji. Do marca 2002 kierował patriarchatem jako administrator apostolski. Jego następcą został Angelo Scola. Kardynał Cé był najstarszym z kardynałów uprawnionych do udziału w konklawe 2005 po śmierci Jana Pawła II. W lipcu tego samego roku stracił prawo wyborcze w konklawe.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna Marca Cé w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2016-01-01]
- Marco Cé [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-11-03] (ang.).