Marco Schwarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marco Schwarz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1995
Villach

Klub

SC Bad Kleinkirchheim

Debiut w PŚ

16.11.2014, Levi
(DNQ1 – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

12.12.2015, Val d’Isère
(19. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

22.12.2015, Madonna di Campiglio (3. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Cortina 2021 Superkombinacja
srebro Åre 2019 Drużynowo
srebro Courchevel/Méribel 2023 Kombinacja
brąz Åre 2019 Superkombinacja
brąz Åre 2019 Slalom
brąz Cortina 2021 Gigant
brąz Courchevel/Méribel 2023 Gigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Jasná 2014 Supergigant
srebro Hafjell 2015 Slalom
brąz Jasná 2014 Zjazd
Puchar Świata
3. miejsce
2020/2021
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2020/2021
Puchar Świata (Superkombinacja)
2. miejsce
2018/2019
Strona internetowa

Marco Schwarz (ur. 16 sierpnia 1995 w Villach[1]) – austriacki narciarz alpejski, srebrny medalista igrzysk olimpijskich, wielokrotny medalista mistrzostw świata i trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Marco Schwarz pojawił się 3 grudnia 2010 roku w Jerzens, gdzie w zawodach juniorskich zajął 47. miejsce w gigancie. W 2012 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Innsbrucku, gdzie zwyciężył w superkombinacji, gigancie oraz zawodach drużynowych. Dwa lata później wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej, gdzie zwyciężył w supergigancie. Na tej samej imprezie był też trzeci w zjeździe, przegrywając tylko z Adrianem Smisethem Sejerstedem z Norwegii i Niemcem Thomasem Dreßenem. Podczas rozgrywanych w 2015 roku mistrzostw świata juniorów w Hafjell zdobył srebrny medal w slalomie, ulegając jedynie Norwegowi Henrikowi Kristoffersenowi.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 16 listopada 2014 roku w Levi, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu slalomu. Pierwsze punkty w zawodach tego cyklu wywalczył 12 grudnia 2015 roku w Val d’Isère, zajmując 19. miejsce w gigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 22 grudnia 2015 roku w Madonna di Campiglio, kończąc rywalizację w slalomie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Henrik Kristoffersen i kolejny Austriak, Marcel Hirscher. Pierwsze zwycięstwo odniósł natomiast 1 stycznia 2019 roku w Oslo, gdzie był najlepszy w slalomie równoległym. W sezonie 2020/2021 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu był najlepszy. Ponadto w sezonie 2018/2019 był drugi w klasyfikacji superkombinacji.

W 2017 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zajmując siódme miejsce w slalomie. Na rozgrywanych rok później na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. Indywidualnie był jedenasty w supergigancie i czwarty w superkombinacji, gdzie walkę o podium przegrał z Francuzem Victorem Muffat-Jeandetem o 0,33 sekundy[2]. Podczas mistrzostw świata w Åre w 2019 roku zdobył trzy medale. Najpierw zajął trzecie miejsce w kombinacji, był drugi w zawodach drużynowych, a następnie stanął na najniższym stopniu podium w slalomie. Był także trzeci w gigancie na mistrzostwach świata w Cortinie d’Ampezzo w 2021 roku, plasując się za Francuzem Mathieu Faivre'em i Włochem Lucą De Aliprandinim. Na rozgrywanych w 2023 roku mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel zdobył srebrny medal w kombinacji, rozdzielając Francuza Alexisa Pinturaulta i swego rodaka, Raphaela Haasera. Na tej samej imprezie był też trzeci w gigancie, za dwoma Szwajcarami: Marco Odermattem i Loïkiem Meillardem.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 13 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:06,52 +1,35 Austria Marcel Hirscher
11. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Slalom 1:38,99 +1,20 Szwecja André Myhrer
2. 24 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Drużynowo  Szwajcaria
5. 10 lutego 2022 Pekin Superkombinacja 2:31,43 +1,28 Austria Johannes Strolz
14. 13 lutego 2022 Pekin Gigant 2:09,35 +3,12 Szwajcaria Marco Odermatt
17. 16 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,09 +2,52 Francja Clément Noël

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF2 13 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 2:26,33 Szwajcaria Luca Aerni
7. 19 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +1,11 Austria Marcel Hirscher
3. 11 lutego 2019 Szwecja Åre Superkombinacja 1:47,71 +0,46 Francja Alexis Pinturault
2. 12 lutego 2019 Szwecja Åre Zawody drużynowe  Szwajcaria
5. 15 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:20,24 +1,04 Norwegia Henrik Kristoffersen
3. 17 lutego 2019 Szwecja Åre Slalom 2:05,86 +0,76 Austria Marcel Hirscher
1. 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:05,86
DNQ 16 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant równoległy Francja Mathieu Faivre
3. 19 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:05,86 +0,87 Francja Mathieu Faivre
DNF2 21 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:46,48 Norwegia Sebastian Foss Solevåg
2. 7 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:53,31 +0,10 Francja Alexis Pinturault
6. 9 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:07,22 +0,59 Kanada James Crawford
4. 12 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:47,05 +0,93 Szwajcaria Marco Odermatt
3. 17 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:34,08 +0,40 Szwajcaria Marco Odermatt
6. 19 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Slalom 1:39,50 +0,65 Norwegia Henrik Kristoffersen

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF2 26 lutego 2014 Słowacja Jasná Superkombinacja 2:21,69 Włochy Matteo De Vettori
1. 26 lutego 2014 Słowacja Jasná Supergigant 1:30,63
3. 2 marca 2014 Słowacja Jasná Zjazd 1:17,31 +0,09 Norwegia Adrian Smiseth Sejersted
26. 4 marca 2014 Słowacja Jasná Gigant 2:03,14 +4,89 Norwegia Henrik Kristoffersen
DNF1 5 marca 2014 Słowacja Jasná Slalom 1:37,21 Norwegia Henrik Kristoffersen
DNF1 8 marca 2015 Norwegia Hafjell Gigant 2:23,37 Norwegia Henrik Kristoffersen
2. 9 marca 2015 Norwegia Hafjell Slalom 1:37,55 +1,55 Norwegia Henrik Kristoffersen
5. 11 marca 2015 Norwegia Hafjell Kombinacja 1:58,25 +1,47 Szwajcaria Loïc Meillard
23. 11 marca 2015 Norwegia Hafjell Supergigant 1:15.87 +1,70 Słowenia Miha Hrobat

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  2. Japonia Naeba14 lutego 2016 (slalom) – 3. miejsce
  3. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 2018 (slalom) – 2. miejsce
  4. Norwegia Oslo1 stycznia 2019 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  5. Szwajcaria Wengen18 stycznia 2019 (superkombinacja) – 1. miejsce
  6. Szwajcaria Adelboden12 stycznia 2020 (slalom) – 3. miejsce
  7. Austria Kitzbühel26 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  8. Włochy Alta Badia21 grudnia 2020 (slalom) – 3. miejsce
  9. Chorwacja Zagrzeb6 stycznia 2021 (slalom) – 3. miejsce
  10. Szwajcaria Adelboden10 stycznia 2021 (slalom) – 1. miejsce
  11. Austria Flachau16 stycznia 2021 (slalom) – 3. miejsce
  12. Austria Flachau17 stycznia 2021 (slalom) – 2. miejsce
  13. Francja Chamonix30 stycznia 2021 (slalom) – 3. miejsce
  14. Austria Schladming25 stycznia 2023 (gigant) – 3. miejsce
  15. Stany Zjednoczone Palisades Tahoe25 lutego 2023 (gigant) – 1. miejsce
  16. Andora Soldeu16 marca 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  17. Andora Soldeu18 marca 2023 (gigant) – 3. miejsce
  18. Austria Gurgl18 listopada 2023 (slalom) – 2. miejsce
  19. Francja Val d’Isère9 grudnia 2023 (gigant) – 2. miejsce
  20. Włochy Alta Badia18 grudnia 2023 (gigant) – 2. miejsce
  21. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 2023 (slalom) – 1. miejsce

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]