Marcos Alonso Mendoza
.jpg)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Marcos Alonso Mendoza | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1990 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
188 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
17 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marcos Alonso Mendoza (ur. 28 grudnia 1990 w Madrycie) – hiszpański piłkarz, występujący na pozycji obrońcy w hiszpańskim klubie FC Barcelona. W latach 2018-2022 występował w reprezentacji Hiszpanii.
Wychowanek Realu Madryt, w swojej karierze grał także w takich zespołach, jak Bolton Wanderers, ACF Fiorentina, Sunderland oraz Chelsea.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Madrycie i jako dziecko Alonso trafił do akademii piłkarskiej Realu Madryt i w kolejnych latach przechodził przez kolejne szczeble drużyn młodzieżowych. W 2008 włączono go do kadry drużyny rezerw, która występowała wówczas w trzeciej lidze. W lutym 2009 podczas przegranego 0:1 meczu z AD Alcorcón zadebiutował w nowej drużynie[1]. 11 grudnia 2009 Alonso po raz pierwszy trenował z pierwszym zespołem. Ówczesny trener Manuel Pellegrini potrzebował zawodników na ligowy mecz z Valencią, ostatecznie jednak nie włączył Alonso do meczowej osiemnastki. 4 kwietnia 2010 Alonso zadebiutował w pierwszej drużynie podczas wygranego 2:0 spotkania z Racingiem Santander, gdy w 90. minucie zastąpił na boisku Gonzala Higuaína[2].
Bolton Wanderers[edytuj | edytuj kod]
27 lipca 2010 Alonso został sprzedany do angielskiego Boltonu Wanderers za nieujawnioną kwotę[3][4]. Po raz pierwszy w nowych barwach wystąpił 24 sierpnia w wygranym 1:0 meczu Pucharu Ligi z Southampton[5]. 1 stycznia 2011 podczas przegranego 1:2 spotkania z Liverpoolem, Alonso zadebiutował w lidze, zastępując zawieszonego Paula Robinsona[6]. Alonso swoją pierwszą bramkę dla Boltonu zdobył 31 marca 2012. Stało się to podczas wygranego 3:2 meczu z Wolverhampton Wanderers[7]. Po zakończeniu rozgrywek 2012/13, Alonso został przez czytelników The Bolton News wybrany zawodnikiem sezonu z dorobkiem 37% głosów[8].
ACF Fiorentina[edytuj | edytuj kod]
31 maja 2013 podpisał trzyletni kontrakt z włoską Fiorentiną[9]. Do nowej drużyny przeszedł na zasadzie wolnego transferu. W styczniu 2014 został wypożyczony do końca sezonu do Sunderlandu. 7 stycznia zagrał cały mecz przeciwko Manchesterowi United w półfinale Pucharu Ligi Angielskiej, gdzie został wybrany zawodnikiem meczu. W sumie wystąpił w 20 spotkaniach. Po powrocie Alonso stał się podstawowym zawodnikiem Fiołków i zgromadził ponad 70 występów w ostatnich dwóch sezonach. 19 marca 2015 zdobył swoją pierwszą bramkę dla Fiorentiny w wygranym 3-0 starciu z Romą w 1/16 Ligi Europy.
Chelsea[edytuj | edytuj kod]
30 sierpnia 2016, po 85 meczach i pięciu bramkach dla Fiorentiny, Alonso przeniósł się do Anglii po podpisaniu pięcioletniego kontraktu z Chelsea wartego około 24 milionów funtów. Zadebiutował 20 września, grając pełne 120 minut w zwycięskim meczu 4:2 z Leicester City w Puchar EFL, a cztery dni później po raz pierwszy pojawił się w lidze w przegranym 0:3 spotkaniu z Arsenalem.
Alonso strzelił swojego pierwszego gola dla The Blues 5 listopada 2016, z Evertonem na Stamford Bridge, a kolejne dwa trafienia dołożył na stadionie King Power Stadium przeciwko Leicester 14 stycznia 2017. Wraz z klubem zdobył tytuł mistrzowski, a także dotarł do finału Pucharu Anglii. 20 sierpnia 2017 Alonso strzelił bramkę z rzutu wolnego w 24. minucie, a drugiego gola w 88. minucie, gdzie Chelsea pokonała Tottenham Hotspur na stadionie Wembley 2:1.
Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]
- (aktualne na 7 listopada 2023)
| Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Puchar ligi | Europa[a] | Inne[b] | Suma | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
| Real Madryt Castilla | 2008/09 | Segunda División B | 11 | 0 | — | — | — | — | 11 | 0 | ||||
| 2009/10 | 28 | 3 | — | — | — | — | 28 | 3 | ||||||
| Ogólnie | 39 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 39 | 3 | ||
| Real Madryt | 2009/10 | Primera División | 1 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | |
| Bolton Wanderers | 2010/11 | Premier League | 4 | 0 | 3 | 0 | 2 | 0 | — | — | 9 | 0 | ||
| 2011/12 | 5 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | — | — | 7 | 1 | ||||
| 2012/13 | Championship | 26 | 4 | 3 | 0 | 1 | 0 | — | — | 30 | 4 | |||
| Ogólnie | 35 | 5 | 7 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 46 | 5 | ||
| ACF Fiorentina | 2013/14 | Serie A | 3 | 0 | 0 | 0 | — | 6 | 0 | — | 9 | 0 | ||
| Sunderland (wyp.) | 2013/14 | Premier League | 16 | 0 | 1 | 0 | 3 | 0 | — | — | 20 | 0 | ||
| ACF Fiorentina | 2014/15 | Serie A | 22 | 1 | 3 | 0 | — | 10 | 1 | — | 35 | 2 | ||
| 2015/16 | 31 | 3 | 1 | 0 | — | 7 | 0 | — | 39 | 3 | ||||
| 2016/17 | 2 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | — | 2 | 0 | ||||
| Ogólnie | 58 | 4 | 4 | 0 | 0 | 0 | 23 | 1 | 0 | 0 | 85 | 5 | ||
| Chelsea | 2016/17 | Premier League | 31 | 6 | 3 | 0 | 1 | 0 | — | — | 35 | 6 | ||
| 2017/18 | 33 | 7 | 3 | 1 | 2 | 0 | 7 | 0 | 1 | 0 | 46 | 8 | ||
| 2018/19 | 31 | 2 | 2 | 0 | 1 | 0 | 4 | 2 | 1 | 0 | 39 | 4 | ||
| 2019/20 | 18 | 4 | 4 | 0 | 2 | 0 | 5 | 0 | 0 | 0 | 29 | 4 | ||
| 2020/21 | 13 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | — | 17 | 2 | |||
| 2021/22 | 28 | 4 | 3 | 1 | 5 | 0 | 8 | 0 | 2 | 0 | 46 | 5 | ||
| Ogólnie | 154 | 25 | 17 | 2 | 11 | 0 | 26 | 2 | 4 | 0 | 212 | 29 | ||
| FC Barcelona | 2022/23 | Primera División | 24 | 1 | 5 | 0 | — | 7 | 2 | 1 | 0 | 37 | 3 | |
| 2023/24 | 4 | 0 | 0 | 0 | — | 3 | 0 | 0 | 0 | 7 | 0 | |||
| Ogólnie | 28 | 1 | 5 | 0 | 0 | 0 | 10 | 2 | 1 | 0 | 44 | 3 | ||
| Ogólnie w karierze | 330 | 38 | 34 | 2 | 18 | 0 | 59 | 5 | 5 | 0 | 446 | 45 | ||
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Chelsea[edytuj | edytuj kod]
- Mistrzostwo Anglii: 2016/2017
- Puchar Anglii: 2017/2018
- Liga Europy UEFA: 2018/2019
FC Barcelona[edytuj | edytuj kod]
- Mistrzostwo Hiszpanii: 2022/2023
- Superpuchar Hiszpanii: 2022/2023
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Drużyna roku w Premier League według PFA: 2017/2018
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Rodzina Alonso jest silnie związana z piłką nożną: jego dziadek, Marcos Alonso Imaz, przez osiem lat występował w Realu Madryt. Jego ojciec, Marcos Alonso Peña, przez kilka sezonów występował w hiszpańskiej ekstraklasie m.in. w barwach Atlético Madryt oraz Barcelony. Obaj mają za sobą także występy w reprezentacji Hiszpanii[10].
2 maja 2011 Alonso został aresztowany za spowodowanie w Madrycie wypadku samochodowego. Hiszpan prowadził samochód, który zderzył się ze ścianą, w wyniku czego zginęła 19-letnia pasażerka[11]. Mówiło się także, że zawodnik przekroczył dopuszczalną ilość alkoholu we krwi[12].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uwzględniono:
Liga Mistrzów UEFA – 30 (1)
Liga Europy UEFA – 29 (4). - ↑ Uwzględniono:
Klubowe mistrzostwa świata – 1 (0)
Superpuchar UEFA – 1 (0)
Tarcza Wspólnoty – 2 (0)
Superpuchar Hiszpanii – 1 (0).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 0-1: Castigo excesivo. Real Madryt, 22 lutego 2009. [dostęp 2013-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (hiszp.).
- ↑ Racing Santander 0 – 2 Real Madrid. ESPN, 4 kwietnia 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ Bolton sign Real Madrid defender Marco Alonso. BBC, 27 lipca 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ Bolton complete deal for Marcos Alonso from Real. ESPN, 27 lipca 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ Southampton 0 – 1 Bolton. BBC, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ Liverpool 2 – 1 Bolton. BBC, 1 stycznia 2011. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ Wolves 2 – 3 Bolton. BBC, 31 marca 2012. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ VOTE NOW for your Bolton Wanderers player of the season. The Bolton News, 29 kwietnia 2012. [dostęp 2020-03-21]. (ang.).
- ↑ Marcos Alonso: Fiorentina sign Bolton's out-of-contract full-back. BBC, 31 maja 2013. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ Marcos Alonso: "Mi sueño es dar el salto al primer equipo del Real Madrid". Fútbol de Cantabria, 8 września 2009. [dostęp 2013-06-05]. (hiszp.).
- ↑ Detenido el jugador del Bolton Marcos Alonso tras un accidente en el que ha muerto una joven. Marca, 2 maja 2011. [dostęp 2013-06-05]. (hiszp.).
- ↑ Bolton's Marcos Alonso in court over fatal car accident in Madrid. The Guardian, 2 maja 2011. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Marcos Alonso na oficjalnej stronie FC Barcelony (hiszp.)
- Marcos Alonso, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].
- Marcos Alonso, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26].
- Marcos Alonso w bazie BDFutbol (hiszp.)
- Marcos Alonso Mendoza w bazie National Football Teams (ang.)
- Marcos Alonso Mendoza w bazie Soccerbase (ang.)
- Hiszpańscy piłkarze
- Piłkarze Realu Madryt Castilla
- Piłkarze Realu Madryt
- Piłkarze Bolton Wanderers F.C.
- Piłkarze ACF Fiorentina
- Piłkarze Sunderland A.F.C.
- Piłkarze Chelsea F.C.
- Piłkarze FC Barcelona
- Zdobywcy Pucharu Europy i Ligi Mistrzów UEFA
- Ludzie urodzeni w Madrycie
- Urodzeni w 1990
- Zwycięzcy Klubowych Mistrzostw Świata FIFA