Marek Abramowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Abramowicz
Ilustracja
Marek Abramowicz (2019)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1945
Chełm

Profesor doktor nauk fizycznych
Specjalność: astrofizyka
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1974 – fizyka
Uniwersytet Warszawski

Profesura

18 stycznia 2005

Nauczyciel akademicki, badacz
Jednostka

Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP
Strona internetowa

Marek Artur Abramowicz (ur. 6 czerwca 1945 w Chełmie) – polski naukowiec, astrofizyk. Autor przeszło 200 prac naukowych[1] z zakresu ogólnej teorii względności, astrofizyki wysokich energii, teorii akrecji, czarnych dziur, figur równowagi gwiazd i innych. Promotor kilkunastu doktorantów, z których kilkoro zostało profesorami w renomowanych uczelniach USA, Europy i Chin (m.in. Piero Madau, Omer Blaes, Ewa Szuszkiewicz)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Chełmie. Dzieciństwo i młodość spędził w Gdańsku, gdzie ukończył IX Liceum Ogólnokształcące. Jako uczeń tego liceum był finalistą Olimpiady Matematycznej i zdobył II miejsce w Olimpiadzie Astronomicznej[2]. Następnie studiował matematykę i astronomię na Uniwersytecie Wrocławskim[3], gdzie uzyskał dyplom magistra w 1968.

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów przez rok był asystentem Andrzeja Hulanickiego w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Zdecydował się jednak na karierę naukową w dziedzinie fizyki i przeniósł się do Warszawy[2]. Pracę doktorską z fizyki teoretycznej[1] obronił na Uniwersytecie Warszawskim w 1974. Jego promotorem był Andrzej Trautman. Pracował przez wiele lat w Centrum Astronomicznym Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie, rok na kalifornijskim Uniwersytecie Stanforda i dwa lata na Uniwersytecie Teksańskim w Austin[1]. Od 1981, przez wiele lat, prowadził badania i wykładał w zespole kierowanym przez brytyjskiego kosmologa Dennisa Sciamę: najpierw na Uniwersytecie Oksfordzkim w Anglii, a później we włoskiej Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA) w Trieście[3].

W latach 1990–1994 profesor w Nordic Institute for Theoretical Physics (Nordita) w Kopenhadze[3]. Od 1993 pracuje na Uniwersytecie w Göteborgu i Uniwersytecie Technicznym Chalmersa (w tym samym mieście), gdzie kieruje katedrą astrofizyki[1]. W 2004 otrzymał od prezydenta RP nominację na polską (belwederską) profesurę. Jako wizytujący profesor od kilku lat pracuje w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie[3]. Należy do kilku stowarzyszeń międzynarodowych oraz jako Old Fellow do Linacre College w Oksfordzie[1].

W latach osiemdziesiątych pisał dla paryskiej „Kultury[3]. Liczne popularne artykuły Abramowicza ukazywały się w „Świecie Nauki”, „Uranii”, „Delcie”, „Scientific American”, „American Journal of Physics”, w szwedzkim „Forskning och Framsteg” i innych czasopismach[1]. Pisuje również artykuły popularnonaukowe, np. o przeprowadzonej w 1933 przez rząd Adolfa Hitlera lustracji niemieckiej inteligencji i spowodowanym nią upadku niemieckiej matematyki i fizyki, o dacie śmierci Jezusa na krzyżu, o historii hejnału z Wieży Mariackiej, a w „Gazecie Wyborczej” również o astrologii[1]. Bierze udział w popularnych wykładach – między innymi w czeskim obserwatorium w Ondřejovie, niedaleko Pragi. Jest częstym gościem społecznego „Uniwersytetu w Bielicach”, w którym zaprezentował dotąd 10 popularnonaukowych wykładów[4].

Jest autorem książki Między Bogiem a prawdą. Metafizyczne przygody roztargnionego profesora (2023)[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty z Henryką Kozicką, ma dwoje dzieci: córkę Weronikę i syna Tomasza.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Serwis samorządowy Stronia Śląskiego: Marek Abramowicz [dostęp 2013-10-10].
  2. a b Biogram Marka Abramowicza
  3. a b c d e Mieczysław Kowalcze: Marek Abramowicz. W: Janusz Laska, Mieczysław Kowalcze: Popularna Encyklopedia Ziemi Kłodzkiej. T. 1 (A–J). Kłodzko-Nowa Ruda: Kłodzkie Towarzystwo Oświatowe, 2009, s. 8., ISBN 978-83-60478-90-5.
  4. Uniwersytet w Bielicach. [w:] serwis wsi Bielice [on-line]. 2014. [dostęp 2014-07-30].
  5. Abramowicz 2023 ↓.
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 sierpnia 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 642).
  7. Medal Bohdana Paczyńskiego [online], www.pta.edu.pl [dostęp 2023-10-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]