Margerita Trombini-Kazuro

Margerita Trombini-Kazuro
	; Margerita Trombini-Kazuro w 1934 r.
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1891 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 1979 ; Warszawa
Dziedzina sztuki	muzyka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Margerita Trombini-Kazuro (ur. 19 listopada 1891 w Warszawie, zm. 1 stycznia 1979 tamże)^[1] – polska pianistka, klawesynistka, pedagog muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką osiadłego w Warszawie Włocha, Cesare Trombiniego (1835–1898), dyrygenta, skrzypka, nauczyciela śpiewu, pierwszego kapelmistrza Opery Warszawskiej.

Grę na fortepianie i klawesynie studiowała w Warszawie u Rudolfa Strobla, Henryka Melcera i Egona Petriego, w rzymskiej Akademii Św. Cecylii u Giovanniego Sgambatiego, w Berlinie u Wilhelma Kempffa, w Paryżu u Wandy Landowskiej.

Debiutowała jako pianistka w 5 czerwca 1911 roku w Rzymie. Koncertowała w wielu krajach, m.in. we Włoszech, Francji, Niemczech, Finlandii, Norwegii i na Węgrzech.

W czasie II wojny światowej uczyła w tajnym konserwatorium w Warszawie.

Od roku 1919 była wykładowcą Konserwatorium Warszawskiego, w latach 1957–1964 kierowała II Katedrą Fortepianu Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Do jej uczniów należeli m.in. Andrzej Wąsowski, Barbara Hesse-Bukowska, Miłosz Magin, Kazimierz Gierżod, Andrzej Ratusiński, Tomasz Kiesewetter i Szábolcs Esztényi.

Była członkiem jury wielu Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina a także Viotti International Music Competition^[2]. W 1950 roku otrzymała nagrodę państwową I st. (zespołową).

Była żoną Stanisława Kazury (1881–1961), profesora i rektora Konserwatorium Warszawskiego.

Zmarła w Warszawie, pochowana obok męża na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera II B 28-13-21)^[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Sztandaru Pracy II klasy (1959)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1955)
Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[4]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[5]
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1973)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Margerita Trombini-Kazuro. pl.chopin.nifc.pl. [dostęp 2011-09-22]. (pol.).
↑ Concorso Viotti | The Juries [online] [dostęp 2022-06-09] (ang.).
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

[chopin-1] Margerita Trombini-Kazuro. pl.chopin.nifc.pl. [dostęp 2011-09-22]. (pol.).

[2] Concorso Viotti | The Juries [online] [dostęp 2022-06-09] (ang.).

[3] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].

[4] M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[5] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]