Margus Tsahkna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Margus Tsahkna
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1977
Tartu

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet w Tartu

Stanowisko

minister opieki społecznej (2015–2016), minister obrony (2016–2017), minister spraw zagranicznych (od 2023)

Multimedia w Wikimedia Commons

Margus Tsahkna (ur. 13 kwietnia 1977 w Tartu[1]) – estoński polityk, deputowany, w latach 2015–2017 przewodniczący IRL, od 2023 przewodniczący partii Estonia 200, od 2015 do 2016 minister opieki społecznej, w latach 2016–2017 minister obrony, od 2023 minister spraw zagranicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1995 szkołę średnią, a w 2002 studia teologiczne na Uniwersytecie w Tartu. Studiował także prawo międzynarodowe na University of Toronto, a w 2002 podjął studia prawnicze na macierzystej uczelni[1].

Zaangażował się w działalność partyjną w ramach Związku Ojczyźnianego, po konsolidacji centroprawicy uzyskał członkostwo w ugrupowaniu Isamaa ja Res Publica Liit. Był doradcą partyjnej frakcji w radzie miejskiej w Tartu (2002–2003) i w krajowym parlamencie. W wyborach w 2007 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego XI kadencji[1]. Z ramienia IRL w 2011[2] i w 2015[3] był wybierany na deputowanego XII i XIII kadencji.

W 2015 został także nominowany na urząd ministra opieki społecznej w drugim rządzie Taaviego Rõivasa[4], rozpoczynając urzędowanie 9 kwietnia tegoż roku. W czerwcu 2015 zastąpił Urmasa Reinsalu na czele swojej partii[5]. W listopadzie 2016 został ministrem obrony w nowo utworzonym rządzie Jüriego Ratasa[6].

W maju 2017 nowym przewodniczącym IRL został Helir-Valdor Seeder[7]. W czerwcu tegoż roku Margus Tsahkna odszedł ze stanowiska rządowego, a także opuścił swoje ugrupowanie[8]. W 2018 dołączył do partii Estonia 200[9], która w 2019 nie przekroczyła wyborczego progu.

W 2023 polityk ponownie uzyskał mandat poselski[10]. W kwietniu tegoż roku objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w trzecim rządzie Kai Kallas[11]. W listopadzie 2023 zastąpił Lauriego Hussara na funkcji przewodniczącego Estonii 200[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Profil na stronie Riigikogu. [dostęp 2020-04-04]. (est.).
  2. ↑ Riigikogu XII koosseis. err.ee, 6 marca 2011. [dostęp 2020-04-04]. (est.).
  3. ↑ Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-03-02]. (est.).
  4. ↑ Coalition agreement signed and new ministers announced. err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-08]. (ang.).
  5. ↑ IRLi esimeheks valiti Margus Tsahkna. postimees.ee, 6 czerwca 2015. [dostęp 2015-07-30]. (est.).
  6. ↑ 49th cabinet of Estonia sworn in under Prime Minister Jüri Ratas. err.ee, 23 listopada 2016. [dostęp 2016-11-23]. (ang.).
  7. ↑ Helir-Valdor Seeder elected chairman of IRL. err.ee, 13 maja 2017. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  8. ↑ Tsahkna ja Mihkelson lahkusid IRList. postimees.ee, 26 czerwca 2017. [dostęp 2017-10-10]. (est.).
  9. ↑ Margus Tsahkna confirms plan to join Estonia 200. err.ee, 7 sierpnia 2018. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
  10. ↑ Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  11. ↑ The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
  12. ↑ Margus Tsahkna elected new chair of Eesti 200. err.ee, 19 listopada 2022. [dostęp 2023-11-19]. (ang.).
Trzeci rząd Kai Kallas (od 2023)
W dniu powstania

Pierwszy rząd Jüriego Ratasa (2016–2019)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Drugi rząd Taaviego Rõivasa (2015–2016)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Margus_Tsahkna&oldid=71895547”