Maria Teresa Kiszczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Teresa Kiszczak
Pełne imię i nazwisko

Maria Teresa Korzonkiewicz-Kiszczak

Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1934
Kozy

Data śmierci

17 kwietnia 2023

Małżonka premiera Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Okres

od 2 sierpnia 1989
do 24 sierpnia 1989

Małżonek

gen. broni Czesław Kiszczak

Poprzednik

Elżbieta Kępińska

Następca

Barbara Bielecka

Grób Czesława i Marii Kiszczaków na cmentarzu prawosławnym w Warszawie

Maria Teresa Korzonkiewicz-Kiszczak (ur. 20 sierpnia 1934 w Kozach, zm. 17 kwietnia 2023[1][2][3]) – polska ekonomistka i nauczycielka akademicka, autorka bajek, przypowieści, powieści beletrystycznych i wierszy, żona generała broni Czesława Kiszczaka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia była magistrem ekonomii. Po ukończeniu studiów pracowała jako nauczyciel oraz nauczyciel-metodyk przedmiotów ekonomicznych w średnich szkołach zawodowych. W 1985 roku uzyskała stopień doktorski na podstawie pracy pod tytułem Instytucjonalne uwarunkowania samokształcenia nauczycieli przedmiotów ekonomicznych. W latach 80. XX wieku była adiunktem w Instytucie Kształcenia Nauczycieli. Po przełomie ustrojowym i powstaniu prywatnych uczelni wykładała do 2006 roku marketing w Wyższej Szkole Bankowości i Finansów w Bielsku-Białej[4].

Była autorką publikacji naukowych i pomocy dydaktycznych, a także powieści beletrystycznych, wierszy („Tańczące Anioły”, „Oszałamiająco pachnie dziki bez”[5]), przypowieści i bajek („Hocki klocki”, „Nasza babcia Ufoludka”). Wydała dwie książki autobiograficzne („Żona generała Kiszczaka mówi” i „Niebezpieczna gra”), w których opisuje życie prywatne oraz kreśli subiektywny obraz Polski lat 70. i 80.

W latach 90. była organizatorką aukcji charytatywnych[6]. W 2015 roku ukazał się wywiad rzeka zatytułowany Kiszczakowa. Tajemnice generałowej, rozmowa z Kamilem Szewczykiem.

16 lutego 2016 roku spotkała się z prezesem Instytutu Pamięci Narodowej Łukaszem Kamińskim, próbując sprzedać za 90 000 złotych dokumenty będące w jej posiadaniu, dotyczące między innymi współpracy Lecha Wałęsy ze Służbą Bezpieczeństwa (SB). W wyniku tego spotkania oddała cześć materiałów znajdujących się w jej domu, m.in. teczkę personalną i teczkę pracy tajnego współpracownika „Bolka”, w tym zobowiązanie do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa opatrzone podpisem „Lech Wałęsa »Bolek«”[7].

Zmarła 17 kwietnia 2023 i została pochowana na cmentarzu prawosławnym w Warszawie razem ze swoim mężem Czesławem Kiszczakiem (zmarłym w 2015)[8].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Samokształcenie a rozwój zawodowy nauczycieli, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1990
  • Podstawy marketingu, Wyższa Szkoła Bankowości i Finansów, Bielsko-Biała 2002

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Magdalena Pytlarz, Maria Kiszczak nie żyje. Wdowa po Czesławie Kiszczaku miała 88 lat [online], Beskidzka24.pl, 18 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-20].
  2. Zmarła Maria Kiszczak, żona Czesława Kiszczaka [online], Polska Agencja Prasowa, 17 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-18].
  3. Paweł Kmiecik, Zmarła Maria Kiszczak, żona gen. Czesława Kiszczaka [online], RMF24, 17 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-18].
  4. Plan zajęć „Marketing i analiza rynku w handlu zagranicznym” prowadzonych przez dr Marię Teresę Kiszczak w Wyższej Szkole Bankowości i Finansów.
  5. Ostatni tomik składa się z dwóch części: „Marzenia” i „O miłości”.
  6. Suknie Jaruzelskiej nie miały wzięcia, „Ilustrowany Kurier Polski”, nr 237 (14125), 9 grudnia 1991, s. 2.
  7. IPN: W aktach jest zobowiązanie Wałęsy do współpracy z SB [online], www.rp.pl [dostęp 2016-02-18].
  8. Pogrzeb Marii Kiszczak. Tak bliscy żegnają żonę generała Czesława Kiszczaka. ludzie.fakt.pl, 28 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]