Marian Hyla

Marian Hyla
	podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1891 ; Żarnówka
	Przebieg służby
Lata służby	od 1914
Siły zbrojne	cesarska i królewska Armia; Wojsko Polskie;
Jednostki	43 Pułk Piechoty; 27 Pułk Piechoty; 8 Baon Graniczny; 10 Baon Graniczny; 83 Pułk Piechoty; Powiatowa Komenda Uzupełnień Słonim;
Stanowiska	dowódca batalionu piechoty; zastępca dowódcy pułku; dowódca batalionu granicznego; zastępca dowódcy pułku; komendant P.K.U.
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-ukraińska; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 8 mar 2018, była oparta na tej wersji.

Marian Jan Hyla (ur. 21 czerwca 1891, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

W czasie I wojny światowej był oficerem cesarskiej i królewskiej Armii, a od listopada 1918 roku Wojska Polskiego. Jako oficer 12 pułku piechoty walczył na wojnie z Ukraińcami. Na początku lutego 1919 roku został ranny w walce o wieś Wołcza Dolna^[1].

22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu w 12 pułku piechoty w Wadowicach^[2]. W latach 1923–1924 dowodził I batalionem, a w następnym roku - II baonem 43 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Dubnie^[3]^[4]^[5]. 20 stycznia 1928 roku został przeniesiony z 43 pp do 53 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Stryju na stanowisko kwatermistrza^[6]. 26 kwietnia 1928 roku został przeniesiony do 27 pułku piechoty w Częstochowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[7]^[8]. W tym samym roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 8 Baonu Granicznego w Stołpcach^[9]. W lipcu 1929 roku został przesunięty w KOP na stanowisko dowódcy 10 Baonu Granicznego w Krasnem. 31 marca 1930 roku otrzymał przeniesienie z KOP do 83 pułku piechoty w Kobryniu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[10].

23 marca 1932 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Słonim na stanowisko komendanta^[11]^[12]. W połowie 1935 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX^[13]. Później został przeniesiony w stan spoczynku. Podczas kampanii wrześniowej walczył jako dowódca oddziałów ochotniczych w Obronie Wybrzeża.

W listopadzie 1923 roku otrzymał zgodę na zawarcie związku małżeńskiego z Marią Starzyńską^[14].

Awanse

porucznik – 1 listopada 1918
kapitan – z dniem 1 kwietnia 1920
major – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (w 1924 zajmował 271 lokatę w korpusie oficerów piechoty)
podpułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari^[15]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - 10 listopada 1938 roku „za zasługi w służbie wojskowej”^[16]
Krzyż Walecznych – dwukrotnie (1921)^[17]

Przypisy

↑ Franciszek Mucha, Zarys historii ..., s. 6-7.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251, 404.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 232, 347.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 271.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 20 stycznia 1928 roku, s. 4.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 43, 168.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 378.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 124.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 22, 523.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 4 lipca 1935 roku.
↑ Nasza rodzina. „Polska Zbrojna”. 319, s. 4, 1923-11-21. Warszawa.
↑ Franciszek Mucha, Zarys historii ..., s. 30.
↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592.
↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 62)

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Franciszek Mucha, Zarys historii wojennej 12-go Pułku Piechoty, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1928.
Wacław Tym, Andrzej Rzepniewski Kępa Oksywska 1939, Wydawnictwo Morskie 1985.

[1] Franciszek Mucha, Zarys historii ..., s. 6-7.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_22_z_22_lipca_1922_roku,_s._546-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923251,_404-3] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251, 404.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924232,_347-4] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 232, 347.

[5] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 271.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_20_stycznia_1928_roku,_s._4-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 20 stycznia 1928 roku, s. 4.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_9_z_26_kwietnia_1928_roku,_s._140-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.

[CITEREFRocznik_Oficerski192843,_168-8] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 43, 168.

[9] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 378.

[10] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 124.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_6_z_23_marca_1932_roku,_s._233-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 233.

[CITEREFRocznik_Oficerski193222,_523-12] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 22, 523.

[13] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 4 lipca 1935 roku.

[14] Nasza rodzina. „Polska Zbrojna”. 319, s. 4, 1923-11-21. Warszawa.

[15] Franciszek Mucha, Zarys historii ..., s. 30.

[16] M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592.

[17] Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 62)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]