Marian Leśkiewicz

Marian Alfred Tadeusz Leśkiewicz
Marian Petryk
Wygoda, Rachim, Rachiń, Dolina
	kapitan
Data i miejsce urodzenia	7 września 1923 ; Dolina (województwo stanisławowskie)
Data i miejsce śmierci	18 maja 1992 ; Kraków
	Przebieg służby
Lata służby	1941–1956
Siły zbrojne	Polskie Siły Zbrojne w ZSRR (1941–1942); Polskie Siły Zbrojne; Armia Krajowa; ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	6 Lwowska Dywizja Piechoty,; Okręg Radom-Kielce AK,; 2 Dywizja Piechoty Legionów AK „Pogoń”,; 2 pułk piechoty
Stanowiska	radiotelegrafista
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Marian Alfred Tadeusz Leśkiewicz vel Marian Petryk pseud.: „Wygoda”, „Rachim”, „Rachiń”, „Dolina” (ur. 7 września 1923 w Dolinie (województwo stanisławowskie), zm. 18 maja 1992 w Krakowie) – podporucznik łączności czasu wojny Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny, kapitan ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1939 zdał małą maturę w Prywatnym Gimnazjum im. Z. Krasińskiego w Dolinie.

We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany. 13 kwietnia 1940 został zesłany w głąb ZSRR. W grudniu 1941 wstąpił do Armii Andersa i został przydzielony do 17 pułku piechoty 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty. W marcu 1943 roku został przeniesiony do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza.

Po przeszkoleniu w łączności radiowej został zaprzysiężony 19 stycznia 1944 w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza i przeniesiony do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech. Zrzutu dokonano w nocy z 21 na 22 września 1944 w ramach operacji „Przemek 1” dowodzonej przez por. naw. Stanisława Kleybora i dostał przydział do Okręgu Radom-Kielce AK, gdzie służył jako radiotelegrafista w 2 Dywizji Piechoty Legionów AK „Pogoń”. A po dekoncentracji Dywizji, od 2 października 1944 był radiotelegrafistą w 2 pułku piechoty Legionów AK. Od listopada 1944 do stycznia 1945 pracował w radiostacji w Piotrkowicach.

Od kwietnia 1945 do grudnia 1956 służył w ludowym Wojsku Polskim, m.in. w Oficerskiej Szkole Inżynieryjno-Saperskiej. Po zadenuncjowaniu przez kolegę został aresztowany i zwolniony z wojska. Później pracował w Rejonowej Zbiornicy Złomu i Przedsiębiorstwie Przerobu Złomu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Teodora, starszego przodownika policji, i Stefanii Petroneli z domu Soroczyńskiej. W 1950 ożenił się z Krysyną Cichorzewską (ur. w 1926), z którą miał 3 dzieci: Zofię (ur. w 1952), Marię (ur. w 1953) i Ryszarda (ur. w 1956).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 1. Oleśnica: Firma „Kasperowicz – Meble”, 1994, s. 79–80. ISBN 83-902499-0-1.
Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 353. ISBN 83-211-0537-8.
Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 248–249.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biogram. elitadywersji.org