Marian Ośniałowski
Marian Ośniałowski (ur. 28 września 1920 w Chocimowie[1][2], zm. 5[3][4] lub 12 grudnia 1966 w Paryżu[5]) – polski poeta pokolenia „Współczesności”[3], zaliczany także do grona poetów wyklętych[6], aktor[7].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Marian Ośniałowski urodził się w dworze w Chocimowie, jego rodzicami byli Gustaw i Maria z Cichowskich. Miał czworo rodzeństwa: siostry Ludmiłę, Marię i Różę oraz brata Andrzeja[2].
Odebrał edukację domową od nauczycielki z Francji. Uczęszczał do gimnazjum w Krakowie, gdzie również zdał maturę[7].
W czasie II wojny światowej, po przejęciu rodzinnego majątku przez Niemców, Ośniałowski wyjechał do siostry Róży, która mieszkała w Warszawie. Tamże został aresztowany przez Gestapo podczas łapanki, został uwięziony na Pawiaku. Po opuszczeniu więzienia ukrywał się w Świętokrzyskiem, w 1944 roku powrócił do Warszawy, gdzie brał udział w Powstaniu Warszawskim[7].
Podjął studia w PWST w Łodzi, jednak ich nie ukończył. Otrzymał dyplom po egzaminie eksternistycznym[7].
Po II wojnie światowej pracował jako sprzedawca kwiatów, murarz, tragarz, uczył języka francuskiego[7].
W 1961 roku otrzymał od Francuskiego Centrum Kulturalnego roczne stypendium we Francji, gdzie po odmowie przedłużenia paszportu pozostał do końca życia[7].
Otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich[7] w 1965 roku[7].
Zmarł śmiercią samobójczą po zażyciu barbituranów w paryskim Lasku Bulońskim[7].
Tomiki poezji[edytuj | edytuj kod]
- Kontrasty (1958)[7]
- Suita cygańska (1959)[7]
- Mam na sprzedaż tylko serce (1976)[7]
- Wiersze i proza (2008)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jasieński 2011 ↓, s. 53.
- ↑ a b c Gajgew 2011 ↓, s. 13.
- ↑ a b Morawski 2012 ↓.
- ↑ Drozdowski, Urbankowski 1988 ↓.
- ↑ Jasieński 2011 ↓, s. 55.
- ↑ Marx 1993 ↓.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Gajgew 2011 ↓, s. 14.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Od Staffa do Wojaczka: poezja polska 1939-1985: antologia. Bohdan Drozdowski, Bohdan Urbankowski. T. 1. Wydawnictwo Łódzkie, 1988, s. 528-529. ISBN 83-218-0805-0.
- Elżbieta Gagjew. W poszukiwaniu Boga logika nie wystarcza. Marian Ośniałowski (1920-1965). „Wieś Tworząca. Dodatek Literacki do «Powiatu Słupskiego»”. 49 (4), 2011.
- Ksawery Jasieński. Ryś. Wspomnienie o Marianie Ośniałowskim. „Zarys”, 2008. Kulturverein Zarys e.V.. ISSN 1613-0375.
- Jan Marx, Legendarni i tragiczni: Eseje o polskich poetach przeklętych, Alfa, 2002, ISBN 978-83-7179-197-0.
- Maciej Morawski: Widziane z Paryża. 2012-02-03. [dostęp 2017-04-10].