Marian Zimmermann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Zimmermann
Data i miejsce urodzenia

19 września 1901
Przemyśl

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1969
Poznań

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo administracyjne
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1927

Profesura

5 kwietnia 1946

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Poznański

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Marian Zimmermann (ur. 19 września 1901 w Przemyślu, zm. 19 stycznia 1969 w Poznaniu[1]) – polski uczony, znawca prawa administracyjnego, asystent i docent Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, profesor Uniwersytetu Poznańskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Kazimierza i Jeremii z Szechowiczów. Ukończył gimnazjum w Przemyślu. W 1927 uzyskał stopień doktora praw na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Habilitował się w 1934 r. na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem prof. Zbigniewa Pazdro. Od 1925 r. do 30 marca 1939 r. był asystentem w Katedrze Prawa Administracyjnego i Nauki Administracji UJK prof. Zbigniewa Pazdro. W październiku 1936 otrzymał prawo veniam legendi z zakresu polskiego prawa administracyjnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2].

Z dniem 10 marca 1939 r. powołany został na stanowisko profesora nadzwyczajnego prawa administracyjnego w Uniwersytecie Poznańskim[3]. Nie zdołał jednak w pełni przenieść się do Poznania. Wrzesień 1939 r. zastał go we Lwowie. Do grudnia 1939 r. pracował jako docent, a od stycznia 1940 do 26 czerwca 1941 r. jako laborant na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego (od 8 stycznia 1940 r. Państwowego Uniwersytetu im. Iwana Franki).

Po wkroczeniu do Lwowa Niemców brał udział w tajnym nauczaniu na kierowanym przez prof. Kazimierza Przybyłowskiego Wydziale Prawa Tajnego Uniwersytetu Jana Kazimierza. Zajęcia prowadził w kilkuosobowych grupach we własnym domu. W okresie tym był też nauczycielem w Akademii Handlu Zagranicznego we Lwowie i być może adwokatem (źródła są sprzeczne).

W 1944 r. opuścił Lwów. W maju 1945 r. objął katedrę nadzwyczajną prawa administracyjnego na Uniwersytecie Poznańskim. 5 kwietnia 1946 r. został profesorem zwyczajnym prawa administracyjnego na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W grudniu 1948 r. uzyskał pozwolenie Ministerstwa Oświaty na zajęcie uboczne w charakterze doradcy Izby Przemysłowo-Handlowej w Poznaniu. Był promotorem doktoratu Józefa Litwina (1947)[4].

W 1937 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5], w 1954 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[6], a w 1955 Medal 10-lecia Polski Ludowej.

Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[7]. Jego syn, Jan Zimmermann, został profesorem i kierownikiem katedry prawa administracyjnego Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Stosunek Najwyższego Trybunału Administracyjnego do orzeczeń karno-administracyjnych, Lwów 1927
  • Kwestia orzecznictwa karno-administracyjnego, Warszawa 1929
  • Artykuł 72 Konstytucji a dotychczasowe ustawodawstwo polskie, Lwów 1930, s. 235
  • Wywłaszczenie. Studium z dziedziny prawa publicznego, Lwów „Towarzystwo Naukowe” 1933, s. 235
  • Nowa konstytucja, „Wiadomości Historyczno-Dydaktyczne” 1935, s. 41
  • Kontrola konstytucyjności ustaw a Konstytucja kwietniowa, Poznań 1936 (Odbitka z RPEiS, t. XVI, s. 303*–316*)
  • Założenia ustroju administracyjnego państwa, Lwów 1936 (Odbitka ze Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie)
  • Kwestia promulgacji ustaw w nowej konstytucji, Poznań 1936 (Odbitka z RPEiS)
  • Ordynacja wyborcza jako zagadnienie ustrojowe Konstytucji kwietniowej, Lwów „Wieś i Państwo” 1938
  • Polskie prawo wywłaszczeniowe, Lwów, „Instytut Nauk Politycznych w Poznaniu” 1939

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna – Poznań – pochówek 23-01-1969 (dostęp 2012-04-09).
  2. Nowi profesorowie na Uniwersytecie lwowskim. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 245 z 24 października 1936. 
  3. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 165, 9 maja 1939. 
  4. Sylwetka prof. Józefa Litwina. metryka.info. [dostęp 2017-07-13].
  5. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411.
  6. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588.
  7. Informacje na stronie um.poznan.pl.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Redzik, Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1939–1946, Lublin 2006.