Martin Reynolds
| Data urodzenia |
22 lutego 1949 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Martin Edward Reynolds (ur. 22 lutego 1949[1]) – brytyjski lekkoatleta (sprinter), wicemistrz olimpijski z 1972.
Zwyciężył w biegu na 200 metrów na uniwersjadzie w 1970 w Turynie[2]. Startując w reprezentacji Anglii zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu (sztafeta angielska biegła w składzie: Brian Green, Dave Dear, Ian Green i Reynolds na ostatniej zmianie). Na tych igrzyskach Reynolds zajął również 4. miejsce w biegu na 200 metrów[3].
Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Brian Green, Reynolds, Don Halliday i Leslie Piggott), a w biegu na 200 metrów odpadł w eliminacjach[4].
W 1972 zaczął specjalizować się w biegu na 400 metrów. Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Reynolds, Alan Pascoe, David Hemery i David Jenkins). Na tych samych igrzyskach odpadł w półfinale biegu na 400 metrów[1].
Reynolds był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 200 metrów w 1970, wicemistrzem w 1971 i brązowym medalistą w 1972[5]. Był rekordzistą Wielkiej Brytanii w sztafecie 4 × 400 metrów z wynikiem 3:00,46 osiągniętym 10 września 1972 w Monachium)[6]. Był to wyrównany rekord Europy przy obowiązującym wówczas pomiarze ręcznym (3:00,5)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Martin Reynolds [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-02] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-21] (ang.).
- ↑ Martin Edward Reynolds [online], thecgf.com [dostęp 2021-07-02] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 537–538, 542 [dostęp 2021-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ AAA Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-21] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 203. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 374.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Martin Reynolds w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-22].
- Martin Reynolds, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-04-21] (ang.).
- Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [online] [dostęp 2021-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
|
