Mary Kom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mary Kom
Ilustracja
Mary w 2011 roku
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1983
Kangathei

Obywatelstwo

Indie

Wzrost

158 cm

Informacje klubowe
Klub

Mary Kom Boxing Academy

Trener

Anoop Kumar,
Mahavir Singh,
Pranamika Borah,
Sagar Mal Dhayal

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie
Igrzyska olimpijskie
brąz Londyn 2012 boks
51 kg
Mistrzostwa świata
złoto Nowe Delhi 2018 48 kg
złoto Bridgetown 2010 48 kg
złoto Ningbo 2008 46 kg
złoto Nowe Delhi 2006 46 kg
złoto Podolsk 2005 46 kg
złoto Antalya 2002 45 kg
srebro Scranton 2001 48 kg
brąz Ułan Ude 2019 51 kg
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Gold Coast 2018 48 kg
Igrzyska azjatyckie
złoto Inczon 2014 51 kg
brąz Kanton 2010 51 kg
Halowe igrzyska azjatyckie
złoto Hanoi 2009 46 kg
Mistrzostwa Azji
złoto Ho Chi Minh 2017 48 kg
złoto Ułan Bator 2012 51 kg
złoto Astana 2010 46 kg
złoto Kaohsiung 2005 46 kg
złoto Hisar 2003 46 kg
srebro Guwahati 2008 46 kg
Igrzyska Azji Południowej
złoto Shillong 2016 51 kg

Mangte Chungneijang Mary Kom (hindi मैंगते चंग्नेइजैंग मैरी कॉम; ur. 1 marca 1983 r. w Kangathei) – Indyjska bokserka, dwukrotna olimpijka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, pięciokrotna mistrzyni świata, złota medalistka igrzysk Wspólnoty Narodów, igrzysk azjatyckich, halowych igrzysk azjatyckich i igrzysk Azji Południowej, pięciokrotna mistrzyni Azji. Występowała w kategoriach od 45 do 51 kg[1].

W 2005 roku wyszła za mąż za piłkarza K Onlera, a od 2006 roku miała dwuletnią przerwę od boksowania, z powodu urodzenia bliźniaków. Razem ma troje dzieci.

W 2014 roku został stworzony film nazwany jej imieniem reżyserii Omunga Kumara.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Przygodę z boksem zaczęła w 2000 roku.

W 2001 roku na mistrzostwach świata w Scrantonie zdobyła srebrny medal w kategorii do 48 kg, przegrywając w finale z Turczynką Hülyą Şahin. Rok później w Antalyi została mistrzynią świata w najniższej kategorii wagowej do 45 kg.

Na mistrzostwach Azji w Hisar w 2003 roku zdobyła złoty medal w kategorii do 46 kg. Dwa lata później w Kaohsiung powtórzyła ten sukces w tej samej konkurencji. W październiku podczas mistrzostw świata w Podolsku obroniła tytuł mistrzyni świata, wygrywając w finale z Jong Ok z Korei Północnej. W 2006 roku w Nowym Delhi na mistrzostwach świata po raz trzeci z rzędu zdobyła złoty medal. Tym razem w finale zwyciężyła z Rumunką Steluțą Duțą. Podobnie było w 2008 roku podczas mistrzostw świata w Ningbo. Wcześniej zdobyła także srebro na mistrzostwach Azji w Guwahati, przegrywając z Jong Ok.

Na trzecich halowych igrzyskach azjatyckich w Hanoi w 2009 roku zdobyła zloty medal. W finale pokonała Wietnamkę Nguyễn Thị Hoa. Rok później na mistrzostwach Azji w Astanie zajęła pierwsze miejsce. We wrześniu podczas mistrzostw świata w Bridgetown zdobyła złoty medal w nowej dla niej kategorii do 48 kg. W listopadowych igrzyskach azjatyckich w Kantonie zdobyła brązowy medal w wadze muszej po porażce w półfinale z Chinką Ren Cancan[2].

W 2012 roku zdobyła złoty medal na mistrzostwach Azji w Ułan Bator w kategorii do 51 kg. W finale pokonała Ren Cancan. Na rozegranych w maju mistrzostwach świata w Qinhuangdao przegrała z ćwierćfinale z Nicolą Adams z Anglii. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie zdobyła brązowy medal w zawodach wagi muszej. W półfinale została wyeliminowana przez Nicolę Adams reprezentującą Wielką Brytanię[3]. W pierwszej rundzie pokonała Karolinę Michalczuk[4].

Na Igrzyskach Azjatyckich 2014 w Inczonie zdobyła złoty medal, pokonując w finale Żajnę Szekierbiekową z Kazachstanu[5]. W 2016 roku podczas igrzysk Azji Południowej w Shillong wygrała w finale z Anushą Kodithuwakku z Indii. Tego samego roku na mistrzostwach świata w Astanie przegrała w drugiej rundzie z Niemką Azizą Nimani[6]. Rok później podczas mistrzostw Azji w Ho Chi Minh zdobyła złoty medal w kategorii 48 kg. W finale zwyciężyła w pojedynku z Kim Hyang-mi z Korei Północnej[7].

W 2018 roku na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Gold Coast zdobyła złoty medal, wygrywając w finale z Irlandką Kristiną O’Harą[8]. Podczas listopadowych mistrzostw świata w Nowym Delhi zdobyła złoty medal. W półfinale wygrała z Kim Hyang-mi[9], a w finałowej walce okazała się lepsza od Ukrainki Hanny Ochoty 5:0. Tym sposobem została najbardziej utytułowaną bokserką w historii[10].

W październiku następnego roku zdobyła brązowy medal podczas mistrzostw świata w Ułan Ude w kategorii do 51 kg, przegrywając w półfinale z Turczynką Buse Çakıroğlu[11].

W roku 2003 została laureatem nagrody Arjuna Award[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. New Delhi 2018 AIBA Women’s World Boxing Championships – Athlete Profiles. AIBA. s. 8–10. [dostęp 2018-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-15)]. (ang.).
  2. Mary Kom knocked out of Asian Games. BBC, 2010-11-25. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  3. Nicola Adams beats India’s Mary Kom to reach Olympic flyweight final. The Guardian, 2012-08-08. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  4. Boks, waga musza kobiet: Karolina Michalczuk – Mary Kom (1/16 finału). TVP Sport, 2012-08-05. [dostęp 2018-11-28]. (pol.).
  5. Magnificent Mary wins boxing gold for India at Asian Games. Reuters, 2014-10-01. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  6. Sarita Devi’s Olympic dream ends; Mary Kom also loses but faint hopes remain. The Indian Express, 2016-05-22. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  7. Asian Boxing Championships: Mary Kom clinches gold medal in 48kg category. Firstpost, 2017-11-08. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  8. 2018 Commonwealth Games boxing: MC Mary Kom, Gaurav Solanki lead India’s medal rush. Hindustan Times, 2018-04-14. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  9. Women’s World Boxing Championship: Mary Kom storms into final after beating Kim Hyang Mi. India Today, 2018-11-22. [dostęp 2018-11-28]. (ang.).
  10. Mistrzostwa świata w boksie: Mary Kom z kolejnym złotem. TVP Sport, 2018-11-24. [dostęp 2018-11-28]. (pol.).
  11. मैरी कॉम को ब्रॉन्ज मेडल से करना पड़ा संतोष, सेमीफाइनल में हारकर हुईं टूर्नामेंट से बाहर. Lokmat, 2019-10-12. [dostęp 2019-10-21]. (hindi).
  12. List of Arjuna Awardees. yas.nic.in. [dostęp 2023-01-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]