Masakra ligi Bodo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Masakra ligi Bodo
Ilustracja
Amerykańscy żołnierze i ofiary masakry
Państwo

 Korea Południowa

Data

lato 1950 roku

Liczba zabitych

100 000 – 200 000

Typ ataku

zbiorowe egzekucje

Sprawca

południowokoreańskie wojsko i policja

brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Więźniowie chwilę przed egzekucją

Masakra ligi Bodo – masakra i zbrodnia wojenna przeciwko komunistom i podejrzewanym o sympatyzowanie z nimi[1]. Zdarzenie miało miejsce latem 1950 roku podczas wojny koreańskiej. Liczba ofiar nie jest do dzisiaj oficjalnie ustalona. Według prof. Kim Dong Choona z Komisji Prawdy i Pojednania, co najmniej 100 000 ludzi zostało zamordowanych w związku z podejrzeniami o wspieranie komunizmu. Historycy[kto?] twierdzą, że nawet 200 000 osób mogło ponieść śmierć z rąk sprzymierzonych z USA południowokoreańskich armii i policji[2]. Południowokoreańskie organizacje cywilne utrzymują, że liczba zabitych mogła wynosić nawet 1 200 000 ofiar[3]. Przez dekady za masakrę niesłusznie obwiniani byli komuniści[4].

Liga Bodo[edytuj | edytuj kod]

W roku 1949, tuż przed wybuchem wojny koreańskiej, pierwszy prezydent Korei Południowej Rhee Syng-man więził ponad 30 000 domniemanych komunistów, i około 300 000 podejrzanych o sympatyzowanie z komunistami lub jakimikolwiek grupami opozycyjnymi. Zostali oni włączeni do oficjalnego programu „reedukacyjnego” znanego jako bodo yŏnmaeng pod pretekstem ochrony przed egzekucją[4][5][6]. Opozycjoniści nie związani z komunizmem również zostali uwięzieni[7][6].

W czerwcu 1949, rząd południowokoreański oskarżył działaczy niepodległościowych o powiązania z grupami z ligi Bodo, co zaowocowało ich aresztowaniem[5].

Egzekucje[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1950 roku na początku wojny koreańskiej, Koreańska Armia Ludowa (północnokoreańska) rozpoczęła ofensywę na Seul[8]. Według zeznań Kima Man sika, który był wysoko postawionym oficerem wojskowej policji, prezydent Rhee Syng-man 27 czerwca wydał rozkaz egzekucji osób z ligi Bodo oraz powiązanych z Partią Pracy[9][10]. Pierwsza masakra miała miejsce w Hoengseong w Gangwon-do 28 czerwca[10][11]. Wycofujące się wojska południowokoreańskie i inne grupy antykomunistyczne[12] zamordowały więźniów – komunistów razem z innymi członkami ligi Bodo[4]. Egzekucje zostały wykonane bez żadnego wyroku sądowego[13].

Oficjalne dokumenty Stanów Zjednoczonych udowadniają, że amerykańscy oficerowie byli naocznymi świadkami masakr, fotografując je[13]. Według niektórych źródeł, oficerowie USA znani byli z zabijania więźniów wojennych, zanim przedostaliby się oni w ręce wroga[4][14], jednak inne źródła mówią o próbie zatrzymania masakr przez wojska brytyjskie[15], a także o sugestiach amerykańskiego ambasadora, iż egzekucje powinny być wstrzymane[13]. Wśród świadków mordów byli także obywatele Wielkiej Brytanii i Australii[4][16]. Amerykańscy świadkowie zeznali także, że byli naocznymi świadkami śmierci nastoletnich dziewczynek w egzekucjach[13].

Emerytowany południowokoreański admirał Nam Sang-hui wyznał, że martwe ciała ofiar były wrzucane do morza[13].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Do Khiem, Sung-soo Kim: Crimes, Concealment and South Korea’s Truth and Reconciliation Commission. Japan Focus, 1.08.2008. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  2. ↑ Korea bloodbath probe ends; US escapes much blame. San Diego Union Tribute, 10.07.2010. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  3. ↑ "More than 600,000, less than 1,200,000!. The Hankyoreh Plus, 20.06.2011. [dostęp 2012-04-08]. (kor.).
  4. ↑ a b c d e South Korea owns up to brutal past. The Sydney Morning Herald, 15.11.2008. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  5. ↑ a b Family tragedy indicative of S.Korea’s remaining war wounds. The Hankyoreh, 23.01.2010. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  6. ↑ a b Bae Ji-sook: Gov’t Killed 3,400 Civilians During War. The Korea Times, 03.02.2009. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  7. ↑ Waiting for the truth. The Hankyoreh, 22.07.2010. [dostęp 2012-04-08]. (ang. • kor.).
  8. ↑ James L. Stokesbury: A short history of the Korean War. Nowy Jork: Harper Perennial, 1990. ISBN 0-688-09513-5.
  9. ↑ 60년 만에 만나는 한국의 신들러들 [online], Hankyoreh, 25 czerwca 2010 [dostęp 2012-04-08] (kor.).
  10. ↑ a b "보도연맹 학살은 이승만 특명에 의한 것" [online], ohmynews.com, 4 lipca 2007 [dostęp 2012-04-08] (kor.).
  11. ↑ 헌병대의 보도연맹원 ''대량학살'' 최초 구체증언 확보 [online], noctunews.com, 4 lipca 2007 [dostęp 2012-04-08] (kor.).
  12. ↑ Kim Young Sik: The left-right confrontation in Korea – Its origin. asianresearch.org, 15.12.2008. [dostęp 2012-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-29)].
  13. ↑ a b c d e New evidence of Korean war killings. 21.04.2000. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  14. ↑ Charles J. Hanley i Jae-Soon Chang: Children 'Executed' in 1950 South Korean Killings: ROK and US responsibility. Japan Focus za The Associated Press, 6.12.2008. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  15. ↑ John Sudworth: Unearthing proof of Korea killings. BBC News, 18.08.2008. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
  16. ↑ Truth commission confirms Korean War killings by soldiers and police. The Hankyoreh, 3.03.2009. [dostęp 2012-04-08]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Masakra_ligi_Bodo&oldid=72619680”