Masanobu Kanō

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Masanobu Kanō
Ilustracja
Masanobu Kanō, Pejzarz. Muzeum Narodowe Kyūshū
Data urodzenia

1434

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1530
Kioto

Zawód, zajęcie

malarz

Narodowość

japońska

Masanobu Kanō, Portret Yoshihisy Ashikagi (fragment)

Masanobu Kanō (jap. 狩野正信 Kanō Masanobu; ur. 1434, zm. 2 sierpnia 1530 w Kioto) – japoński malarz, uczeń Shūbuna i Sōtana[1]. Założyciel szkoły Kanō. Przez wiele pokoleń reprezentowała ona oficjalny styl świątyń zen, przywódców wojskowych i kolejnych siogunów. Masanobu łączył w swoich pracach tematykę japońską i chińską[2]. Wykorzystując wzorce chińskie, tworzył pejzaże, obrazy o tematyce buddyjskiej, portrety[1].

Pozostawał w służbie u sioguna Yoshimasy Ashikagi (1436-1490), któremu zdobił rezydencję na wzgórzu Higashiyama (Gingaku-ji)[1].

Masanobu był ojcem Motonobu Kanō.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jolanta Tubielewicz: Kultura Japonii. Słownik. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1996, s. 144. ISBN 83-02-06378-9.
  2. Rossella Menegazzo, Japonia – leksykon cywilizacje, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2008, s. 52, ISBN 978-83-213-4578-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wielka Encyklopedia Powszechna. PWN, 1962-1969.
  • Rossella Menegazzo: Japonia – leksykon cywilizacje. Warszawa: Arkady, 2008, s. 52–55. ISBN 978-83-213-4578-9.