Master Boot Record

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Master Boot Record, MBR – główny rekord rozruchowy, struktura danych zapisana w pierwszym sektorze dysku twardego. Nazywany też Master Boot Block. Zawiera program rozruchowy oraz tablicę partycji.

Budowa MBR[edytuj | edytuj kod]

GNU GRUB MBR

MBR znajduje się na pierwszej ścieżce, w pierwszym cylindrze, w pierwszym sektorze dysku (CHS – 0, 0, 1), zajmuje jeden sektor (512 bajtów), jego struktura zmieniała się wraz z rozwojem techniki komputerowej. W klasycznym MBR pierwsze 446 bajtów zajmuje program rozruchowy (ang. bootloader). Druga część MBR to czteroelementowa tablica partycji – opisująca podział dysku na partycje, każda po 16 bajtów. MBR kończą 2 bajty sygnatury rozruchu (boot signature) szesnastkowo 0x55 0xAA.

512 bajtów
446 bajtów 64 bajty (4 x 16) 2 bajty
program rozruchowy część 1 część 2 część 3 część 4 0x55 0xAA

Opis każdej z 4 partycji ma wielkość 16 bajtów i jest zbudowany w następujący sposób:

Offset
(w bajtach)
Długość
pola
Opis
+0h 1 bajt Status: 80h: partycja bootowalna, 00h: partycja niebootowalna
+1h 3 bajty adres CHS pierwszego sektora partycji. Format jest opisany w następnych wierszach.
+1h 1 bajt numer głowicy
+2h 1 bajt sektor w bitach 5–0; bity 7–6 są najbardziej znaczącymi bitami cylindra
+3h 1 bajt bity 7–0 cylindra
+4h 1 bajt typ partycji
+5h 3 bajty adres CHS ostatniego sektora partycji. Format opisu identyczny jak pierwszego sektora partycji.
+8h 4 bajty adres LBA pierwszego sektora partycji
+Ch 4 bajty Liczba sektorów w partycji
Wszystkie wielobajtowe pola w tabeli są typu little endian

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]