Matryca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Matryca (łac. mater – matka) – ogólne określenie formy do wykonywania kopii.

  • matryca w druku (zarówno w grafice warsztatowej, jak i poligrafii) – forma służąca m.in. do powielania odbitek (negatywem matrycy jest patryca)
  • matryca – w tradycyjnym zecerstwie służyła do odlewania czcionek lub też mechanicznego składu tekstu (monotypowego lub linotypowego)
  • matryca – w technice potoczna nazwa każdej wgłębnej formy z wykrojami odpowiadającymi kształtom w kuciu, odlewnictwie, tłoczeniu, jak i galwanoplastyce
  • matryce w fotografii cyfrowej
  • matryca – substancja lub zanieczyszczenie towarzyszące próbce poddawanej badaniu techniką analityczną (np. rozpuszczalnik)
  • matryca – fragment DNA, na którym odbywa się amplifikacja
  • matryca – tło na którym występują płaty, korytarze ekologiczne, sięgacze, węzły ekologiczne; w krajobrazie rolniczym matrycą są rozłogi, a w krajobrazie zurbanizowanym – kwartały zabudowy - według Formana i Godrona
  • matryca w elaboracji amunicji – narzędzie umieszczone w prasie elaboracyjnej przywracające łusce pochodzącej z odstrzelonej amunicji wymiary nominalne; również służące do osadzania pocisku w łusce[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paweł Morawski: Elaboracja kulowej amunicji myśliwskiej i sportowej. Kraków: Paweł Morawski, 2008. ISBN 978-83-7323-984-5.