Maurício Rua

Maurício Rua
	; Rua podpisujący autografy w 2006
Pełne imię i nazwisko	Maurício Milani Rua
Pseudonim	Shogun
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1981 ; Kurytyba
Obywatelstwo	Brazylia
Wzrost	185 cm
Masa ciała	93 kg
Styl walki	boks tajski, brazylijskie jiu-jitsu
Debiut	2002
Federacja	UFC
Kategoria wagowa	półciężka, ciężka
Klub	Chute Boxe Academy (do 2008); Universidade Da Luta (2008–obecnie); Kings MMA (2014–obecnie)
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	42
Zwycięstwa	27
Przez nokauty	21
Przez poddania	1
Przez decyzje	5
Porażki	14
Remisy	1
Nieodbyte	0
	↑ Bilans walk aktualny na 22 stycznia 2023. ;

Maurício Milani Rua, wym. [m a w ˈ ɾ i s i u ˈ ʁ u ɐ] (ur. 25 listopada 1981 w Kurytybie) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki MMA, zwycięzca PRIDE Middleweight GP w 2005 roku oraz mistrz UFC w wadze półciężkiej w latach 2010–2011.

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

PRIDE FC[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2003, niespełna rok po rozpoczęciu profesjonalnej kariery MMA, zadebiutował w PRIDE FC – ówcześnie najbardziej prestiżowej organizacji MMA na świecie. Wygrał 4 pierwsze walki przed czasem, nokautując leżących rywali efektownymi kopnięciami.

Zwycięstwa te sprawiły, że otrzymał w 2005 roku zaproszenie do udziału w prestiżowym turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix, w którym wystąpili najlepsi zawodnicy organizacji w wadze do 93 kg. W pierwszej rundzie Rua znokautował kopnięciami jednego z faworytów turnieju, Quintona Jacksona. W ćwierćfinale stoczył zażarty bój z rodakiem Antônio Rogério Nogueirą, którego pokonał przez decyzję sędziów. Walka ta jest uznawana za jedną z najlepszych w historii PRIDE FC^[1]. Półfinały i finał zostały rozegrane jednego dnia – 28 sierpnia 2005 roku, podczas gali PRIDE Final Conflict 2005 w Saitamie. Rua awansował do finału, pokonawszy przez TKO Alistaira Overeema. Zmierzył się w nim z innym Brazylijczykiem, utytułowanym grapplerem Ricardo Aroną. Rua znokautował go w pierwszej rundzie walki ciosami młotkowymi, zwyciężając w całym turnieju.

W lutym 2006 roku odniósł swoją jedyną porażkę w PRIDE, gdy przegrał z Markiem Colemanem przez TKO z powodu złamania ręki. Po rehabilitacji stoczył w Japonii jeszcze 4 walki, wszystkie wygrywając (m.in. z Randlemanem i rewanż z Overeemem).

UFC[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku PRIDE FC została zakupiona przez właścicieli konkurencyjnej amerykańskiej organizacji Ultimate Fighting Championship (UFC). Rua zadebiutował w niej we wrześniu, podczas gali UFC 76. Będąc nieprzygotowanym kondycyjnie do walki, przegrał przez poddanie z niżej notowanym Forrestem Griffinem. Dodatkowo doznał ciężkiej kontuzji kolana, która wyeliminowała go z kolejnych startów na niemal 15 miesięcy.

Do octagonu powrócił w styczniu 2009 roku, gdy pokonał Marka Colemana, rewanżując mu się za porażkę sprzed trzech lat. Trzy miesiące później znokautował byłego mistrza UFC Chucka Liddella. Zwycięstwo nad Liddellem otworzyło przed Ruą szansę walki o mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej z niepokonanym Lyoto Machidą. Doszło do niej 24 października 2009 roku (UFC 104) w Los Angeles. Machida pokonał rodaka przez jednogłośną decyzję sędziów po 5 rundach walki. Werdykt był jednak kontrowersyjny i spotkał się z powszechną krytyką kibiców i prasy. W odpowiedzi władze UFC zapowiedziały walkę rewanżową^[2]. Rozegrana została ona 8 maja 2010 roku w Montrealu (UFC 113). Rua odebrał Machidzie tytuł, nokautując go w pierwszej rundzie.

Mistrzostwo stracił w jego pierwszej obronie, gdy 19 marca 2011 roku przegrał w Newark przez TKO z Jonem Jonesem. Brazylijczyk został całkowicie zdominowany, przegrywając zdecydowanie dwie pierwsze rundy. W trzeciej, gdy został powalony ciosem sierpowym w korpus, walka została w końcu przerwana przez sędziego^[3].

W sierpniu 2011 roku, podczas gali UFC w Rio de Janeiro zrewanżował się Forrestowi Griffinowi za porażkę sprzed czterech lat, nokautując go ciosami pięściami w pierwszej rundzie. 19 listopada 2011 roku na gali UFC 139 uległ Danowi Hendersonowi, przegrywając jednogłośną decyzją sędziowską. 4 sierpnia 2012 roku wygrał pojedynek z Brandonem Verą przez KO w 4. rundzie na gali UFC on FOX 4 : Rua vs. Vera .

Na gali UFC on FOX 5 : Henderson vs. Diaz, która odbyła się 8 grudnia 2012 roku przegrał po 3 rundach jednogłośną decyzją sędziowską z młodym szwedem Alexandrem Gustafssonem.

Następną walkę stoczył 17 sierpnia 2013 roku w Bostonie z Chaelem Sonnenem, którą przegrał przez poddanie.

W latach 2013-2015 wygrywał m.in. z Rogério Nogueira w rewanżowym starciu na punkty oraz przegrywał - również w rewanżu z Hendersonem przez TKO.

Na gali UFC 198: Werdum vs. Miocic, która odbyła się 14 maja 2016 roku w Kurytybie po bardzo wyrównaj walce wygrał z Amerykaninem Coreyem Andersonem^[4].

21 stycznia 2023 roku na UFC 283 zmierzył się z Ukraińcem, Ihorem Potierią^[5]. Przegrał walkę przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie. W wywiadzie po walce ogłosił zakończenie kariery sportowej^[6].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

2005: PRIDE Middleweight Grand Prix – 1. miejsce w turnieju wagi średniej
2010–2011: mistrz UFC w wadze półciężkiej
2010: World MMA Awards – nokaut roku przeciwko Lyoto Machidzie^[7]

Lista walk MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Gala	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	27-14-1	Ihor Potieria (18-3)	TKO (ciosy pięściami)	1	4:05	UFC 283	21.01.2023	Rio de Janeiro
Przegrana	27-13-1	Ovince Saint Preux (25-16)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	UFC 274	07.05.2021	Phoenix
Przegrana	27-12-1	Paul Craig (13-4-1)	TKO (poddanie po ciosach)	2	3:36	UFC 255	21.11.2020	Las Vegas
Wygrana	27-11-1	Antônio Rogério Nogueira (23-9)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	UFC on ESPN: Whittaker vs. Till	26.07.2020	Abu Zabi
Remis	26-11-1	Paul Craig (12-4)	Remis (niejednogłośny)	3	5:00	UFC Fight Night: Błachowicz vs. Jacaré	16.11.2019	São Paulo
Wygrana	26-11	Tyson Pedro (7-2)	TKO (ciosy pięściami)	3	0:43	UFC Fight Night: dos Santos vs. Tuivasa	02.12.2018	Adelaide	Bonus za występ wieczoru
Przegrana	25-11	Anthony Smith (30-13)	TKO (ciosy pięściami)	1	3:32	UFC Fight Night: Rua vs. Smith	22.07.2018	Hamburg
Wygrana	25-10	Gian Villante (15-7)	TKO (ciosy pięściami)	3	0:59	UFC Fight Night: Belfort vs. Gastelum	11.03.2017	Fortaleza
Wygrana	24-10	Corey Anderson (8-1)	Decyzja (niejednogłośna)	3	5:00	UFC 198	14.05.2016	Kurytyba
Wygrana	23-10	Antônio Rogério Nogueira (21-6)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	UFC 190	01.08.2015	Rio de Janeiro	Bonus za walkę wieczoru
Przegrana	22-10	Ovince Saint Preux(16-6)	TKO (cios pięścią)	1	0:34	UFC Fight Night: Shogun vs. St. Preux	08.11.2014	Uberlândia
Przegrana	22-9	Dan Henderson (29-11)	TKO (cios pięścią)	3	1:31	UFC Fight Night: Shogun vs. Henderson 2	23.03.2014	Natal	Bonus za walkę wieczoru
Wygrana	22-8	James Te Huna (16-6)	KO (cios pięścią)	1	1:03	UFC Fight Night: Hunt vs. Bigfoot	07.12.2013	Brisbane	Bonus za nokaut wieczoru
Przegrana	21-8	Chael Sonnen (27-13-1)	Poddanie (duszenie gilotynowe)	1	4:47	UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen	17.08.2013	Boston
Przegrana	21-7	Alexander Gustafsson (14-1)	Decyzja (jednogłośna)	5	5:00	UFC on FOX: Henderson vs.Diaz	8.12.2012	Seattle
Wygrana	21-6	Brandon Vera (12-5)	TKO (ciosy pięściami)	4	4:09	UFC on FOX: Shogun vs. Vera	4.08.2012	Los Angeles
Przegrana	20-6	Dan Henderson (28-8)	Decyzja (niejednogłośna)	5	5:00	UFC 139:	19.11.2011	San Jose	Bonus za walkę wieczoru
Wygrana	20-5	Forrest Griffin (18-6)	TKO (ciosy pięściami)	1	1:53	UFC 134	27.08.2011	Rio De Janeiro
Przegrana	19-5	Jon Jones (12-1)	KO (ciosy pięściami i kolanami)	3	2:37	UFC 128	19.03.2011	Newark	Stracił pas UFC w wadze półciężkiej
Wygrana	19-4	Lyoto Machida (16-0)	TKO (ciosy pięściami)	1	3:35	UFC 113	08.05.2010	Montreal	Zdobył pas UFC w wadze półciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru
Przegrana	18-4	Lyoto Machida (15-0)	Decyzja (niejednogłośna)	5	5:00	UFC 104	24.10.2009	Los Angeles	Pojedynek o pas UFC w wadze półciężkiej
Wygrana	18-3	Chuck Liddell (21-6)	TKO (ciosy pięściami)	1	4:28	UFC 97	19.04.2009	Montreal	Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana	17-3	Mark Coleman (15-8)	TKO (ciosy pięściami)	3	4:36	UFC 93	17.02.2009	Londyn	Bonus za walkę wieczoru
Przegrana	16-3	Forrest Griffin (14-4)	Poddanie (duszenie zza pleców)	3	4:45	UFC 76	22.09.2007	Anaheim	Debiut w UFC
Wygrana	16-2	Alistair Overeem (24-9)	KO (ciosy pięściami)	1	3:37	PRIDE 33: Second Coming	24.02.2007	Las Vegas
Wygrana	15-2	Kazuhiro Nakamura (11-5)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	PRIDE: Shockwave 2006	31.12,2006	Saitama
Wygrana	14-2	Kevin Randleman (16-11)	Poddanie (dźwignia na staw kolanowy)	1	2:35	PRIDE 32: The Real Deal	21.10.2006	Las Vegas
Wygrana	13-2	Cyrille Diabate (10-5-1)	TKO (soccer kicks)	1	5:29	PRIDE: Final Conflict Absolute	10.10.2006	Saitama
Przegrana	12-2	Mark Coleman (14-7)	TKO (niezdolność do walki - złamane ramię przy próbie obalenia)	1	0:49	PRIDE 31: Dreamers	26.02.2006	Saitama
Wygrana	12-1	Ricardo Arona (12-2)	KO (ciosy pięściami)	1	2:54	PRIDE: Final Conflict 2005	28.08.2005	Saitama	PRIDE Middleweight GP 2005 - finał turnieju
Wygrana	11-1	Alistair Overeem (21-5)	TKO (ciosy pięściami)	1	6:42	PRIDE: Final Conflict 2005	28.08.2005	Saitama	PRIDE Middleweight GP 2005 - półfinał turnieju
Wygrana	10-1	Antônio Rogério Nogueira (11-1)	Decyzja (jednogłośna)	3	5:00	PRIDE: Critical Countdown 2005	26.06.2005	Saitama	PRIDE Middleweight GP 2005 - ćwierćfinał turnieju
Wygrana	9-1	Quinton Jackson (21-5)	TKO (soccer kicks)	1	4:47	PRIDE: Total Elimination 2005	23.06.2005	Osaka	PRIDE Middleweight GP 2005 - runda otwierająca
Wygrana	8-1	Hiromitsu Kanehara (22-14-1)	TKO (stompy)	1	1:40	PRIDE 29: Fists of Fire	20.02.2005	Saitama
Wygrana	7-1	Yasuhito Namekawa (19-15-2)	TKO (ciosy pięściami)	1	6:02	PRIDE: Bushido 5	14.10.2004	Osaka
Wygrana	6-1	Akihiro Gōno (21-9-7)	KO (ciosy pięściami i kopnięcie)	1	9:04	PRIDE: Bushido 2	15.02.2004	Jokohama
Wygrana	5-1	Akira Shoji (11-8-5)	TKO (ciosy pięściami)	1	3:47	PRIDE: Bushido 1	05.10.2003	Saitama
Przegrana	4-1	Renato Sobral (22-6)	Poddanie (duszenie gilotynowe)	1	3.07	IFC: Global Domination	06.10.2003	Denver	Półfinał turnieju International Fighting Championship
Wygrana	4-0	Erick Wanderley (0-0)	TKO (ciosy pięściami)	2	2:54	IFC: Global Domination	06.10.2003	Denver	Ćwierćfinał turnieju International Fighting Championship
Wygrana	3-0	Evengelista Santos(7-3)	TKO (ciosy pięściami)	1	2:31	Meca 9	01.08.2003	Rio De Janeiro
Wygrana	2-0	Angelo Antonio (0-0)	TKO (soccer kicks)	1	0:55	Meca 8: Meca World Vale Tudo 8	16.05.2003	Kurytyba
Wygrana	1-0	Rafael Freitas (0-0)	KO (kopnięcie w głowę)	1	4:00	Meca 7: Meca World Vale Tudo 7	08.11.2002	Kurytyba	Debiut w MMA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Shogun Rua bets Antonio “Lil’ Nog” Nogueira will beat Forrest Griffin at UFC 114. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 lutego 2010)]. (ang.).
↑ UFC 104 Analysis: The Main Card. [dostęp 2010-06-06]. (ang.).
↑ Brian Knapp: ‘Bones’ Takes Throne by Force at UFC 128. [dostęp 2011-03-20]. (ang.).
↑ Shogun niejednogłośnie pokonuje Andersona. lowking.pl. [dostęp 2018-05-07]. (pol.).
↑ BartłomiejB. Zubkiewicz BartłomiejB., Pogromca Sudolskiego zmierzy się z legendarnym "Shogunem" na gali UFC 283 w Brazylii | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 października 2022 [dostęp 2023-01-22] (pol.).
↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Smutne pożegnanie. Legenda MMA znokautowana na UFC 283 [WIDEO] [online], sportowefakty.wp.pl, 22 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-22] (pol.).
↑ 2010 World MMA Award Winners - Revgear [online], blog.revgear.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Statystyki i lista walk MMA
Oficjalna strona. mauricioshogun.com.br. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-09)].
Profil na stronie UFC

[1] Bilans walk aktualny na 22 stycznia 2023.

[2] Shogun Rua bets Antonio “Lil’ Nog” Nogueira will beat Forrest Griffin at UFC 114. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 lutego 2010)]. (ang.).

[3] UFC 104 Analysis: The Main Card. [dostęp 2010-06-06]. (ang.).

[4] Brian Knapp: ‘Bones’ Takes Throne by Force at UFC 128. [dostęp 2011-03-20]. (ang.).

[5] Shogun niejednogłośnie pokonuje Andersona. lowking.pl. [dostęp 2018-05-07]. (pol.).

[6] BartłomiejB. Zubkiewicz BartłomiejB., Pogromca Sudolskiego zmierzy się z legendarnym "Shogunem" na gali UFC 283 w Brazylii | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 października 2022 [dostęp 2023-01-22] (pol.).

[7] Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Smutne pożegnanie. Legenda MMA znokautowana na UFC 283 [WIDEO] [online], sportowefakty.wp.pl, 22 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-22] (pol.).

[8] 2010 World MMA Award Winners - Revgear [online], blog.revgear.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Waga ciężka	Mark Coleman (1997) Maurice Smith (1997) Randy Couture (1997–1998) Bas Rutten (1999) Kevin Randleman (1999–2000) Randy Couture (2000–2002) Josh Barnett (2002) Ricco Rodriguez (2002–2003) Tim Sylvia (2003) Frank Mir (2004–2005) Andrej Arłouski (2005) Andrej Arłouski (2005–2006) Tim Sylvia (2006–2007) Randy Couture (2007–2008) Antônio Rodrigo Nogueira (2008) Brock Lesnar (2008–2010) Frank Mir (2008–2009) Shane Carwin (2010) Cain Velasquez (2010–2011) Junior dos Santos (2011–2012) Cain Velasquez (2012–2015) Fabrício Werdum (2014–2015) Fabrício Werdum (2015–2016) Stipe Miocic (2016–2018) Daniel Cormier (2018–2019) Stipe Miocic (2019–2021) Francis Ngannou (2021-2022) Jon Jones (od 2023)
Waga półciężka	Frank Shamrock (1997–1999) Tito Ortiz (2000–2003) Randy Couture (2003) Randy Couture (2003–2004) Vitor Belfort (2004) Randy Couture (2004–2005) Chuck Liddell (2005–2007) Quinton Jackson (2007–2008) Forrest Griffin (2008) Rashad Evans (2008–2009) Lyoto Machida (2009–2010) Maurício Rua (2010–2011) Jon Jones (2011–2015) Daniel Cormier (2015–2018) Jon Jones (2016) Jon Jones (2018–2020) Jan Błachowicz (2020–2021) Glover Teixeira (2021–2022) Jiří Procházka (2022) Jamahal Hill (2023) Alex Pereira (od 2023)
Waga średnia	Dave Menne (2001–2002) Murilo Bustamante (2002) Evan Tanner (2005) Rich Franklin (2005–2006) Anderson Silva (2006–2013) Chris Weidman (2013–2015) Luke Rockhold (2015–2016) Michael Bisping (2016–2017) Robert Whittaker (2017) Georges St. Pierre (2017) Robert Whittaker (2017–2019) Israel Adesanya (2019–2022) Alex Pereira (2022-2023) Israel Adesanya (2023) Sean Strickland (2023-2024) Dricus du Plessis (od 2024)
Waga półśrednia	Pat Miletich (1998–2001) Carlos Newton (2001) Matt Hughes (2001–2004) B.J. Penn (2004) Matt Hughes (2004–2006) Georges St-Pierre (2006–2007) Matt Serra (2007–2008) Georges St-Pierre (2007–2008) Georges St-Pierre (2008–2013) Carlos Condit (2012) Johny Hendricks (2014) Robbie Lawler (2014–2016) Tyron Woodley (2016–2019) Kamaru Usman (2019–2022) Leon Edwards (od 2022)
Waga lekka	Jens Pulver (2001–2002) Sean Sherk (2006–2007) B.J. Penn (2008–2010) Frankie Edgar (2010–2012) Benson Henderson (2012–2013) Anthony Pettis (2013–2015) Rafael dos Anjos (2015–2016) Eddie Alvarez (2016) Conor McGregor (2016–2018) Tony Ferguson (2017–2018) Chabib Nurmagomiedow (2018–2020) Charles Oliveira (2021–2022) Isłam Machaczew (od 2022)
Waga piórkowa	José Aldo (2010–2015) Conor McGregor (2015) Conor McGregor (2015–2016) José Aldo (2016) José Aldo (2016–2017) Max Holloway (2017–2019) Alexander Volkanovski (2019-2024) Ilia Topuria (od 2024)
Waga kogucia	Dominick Cruz (2010–2014) Renan Barão (2012–2014) Renan Barão (2014) T.J. Dillashaw (2014–2016) Dominick Cruz (2016) Cody Garbrandt (2016–2017) T.J. Dillashaw (2017–2019) Henry Cejudo (2019–2020) Piotr Jan (2020–2021) Aljamain Sterling (2021-2023) Sean O'Malley (od 2023)
Waga musza	Demetrious Johnson (2012–2018) Henry Cejudo (2018–2019) Deiveson Figueiredo (2020–2021) Brandon Moreno (2021–2022) Deiveson Figueiredo (2022-2023) Brandon Moreno (2023) Alexandre Pantoja (od 2023)
Waga open	Ken Shamrock (1995–1996) Dan Severn (1996–1997)