Max Headroom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Max Headroom
Ilustracja
Matt Frewer, odtwórca roli Maksa Headrooma (2007)
Pierwsze wystąpienie

Max Headroom: 20 Minutes into the Future (1985)

Ostatnie wystąpienie

Piksele (2015)

Twórca

George Stone
Annabel Jankel
Rocky Morton

Grany przez

Matt Frewer

Inne informacje
Zajęcie

prezenter telewizyjny, VJ

Max Headroom – postać fikcyjna, generowany komputerowo prezenter telewizyjny grany przez Matta Frewera. Znany ze swoich ciętych komentarzy na aktualne tematy, aroganckiego dowcipu i charakterystycznego sposobu mówienia.

Twórcami postaci byli George Stone, Annabel Jankel i Rocky Morton. Miała ona być parodią prezenterów telewizyjnych z lat 80., którzy próbowali naśladować styl ówczesnej młodzieży. Bohater był promowany jako „wygenerowany komputerowo”, ale w rzeczywistości był grany przez żywego aktora w mocnej charakteryzacji i w odpowiednim oświetleniu, co miało wywołać iluzję komputerowej postaci[1].

Max Headroom pierwszy raz pojawił się w brytyjskim filmie telewizyjnym Max Headroom: 20 Minutes into the Future wyemitowanym 4 kwietnia 1985 roku na Channel 4. Bohater filmu, dziennikarz śledczy Edison Carter (grany przez Frewera), podczas ucieczki na motocyklu rozbija się o parkingowy szlaban z napisem „Max. Headroom 2.3 metres” ("dopuszczalna wysokość 2,3 m"). Kiedy Carter jest nieprzytomny po wypadku, na bazie jego umysłu stworzony zostaje system sztucznej inteligencji, który rozwija się w osobowość określającą się jako „Max Headroom”. Max następnie zostaje wirtualnym prezenterem telewizyjnym, alter ego Cartera[2].

Już dwa dni po emisji wspomnianego filmu Channel 4 rozpoczął nadawanie programu The Max Headroom Show. W USA program retransmitowała telewizja Cinemax. Audycja polegała na prezentowaniu teledysków, a Max Headroom pojawiał się jako VJ. Z czasem wprowadzono też rozmowy Maksa Headrooma z zaproszonymi gośćmi i z publicznością w studiu. Dzięki działaniom marketingowym polegających na promowaniu Maksa Headrooma jako pierwszego komputerowego prezentera telewizyjnego, wielu widzów uwierzyło, że Max Headroom jest postacią animowaną komputerowo. W roku 1986 organizacja BAFTA przyznała programowi nagrodę w kategorii grafika, pomimo że jedynym elementem generowanym komputerowo były proste animacje tła za prezenterem[3][4]. Ostatni odcinek The Max Headroom Show nadano 26 grudnia 1986 r.[5]

Poza pojawianiem się we własnym programie telewizyjnym Max Headroom był twarzą kampanii reklamowej Coca-Coli. W 1986 r. gościnnie użyczył swojego wokalu i wystąpił w teledysku do piosenki Paranoimia zespołu The Art of Noise[6]. W 1987 r. telewizja ABC wyprodukowała serial fabularny z Maksem Headroomem i Edisonem Carterem (w obydwu rolach ponownie wystąpił Matt Frewer) zatytułowany po prostu Max Headroom. Fabuła częściowo bazuje na pierwszym filmie z 1985 r. Serial anulowano w trakcie 2. sezonu[1].

W roku 2007 Max Headroom wystąpił w emitowanych w Channel 4 spotach informujących o przejściu nadawania kanału na system cyfrowy[1]. W 2015 roku wystąpił jako cameo w filme Piksele.

Nawiązania[edytuj | edytuj kod]

  • Ron Headrest, bohater komiksu Doonesbury, jest generowanym komputerowo politykiem stanowiącym połączenie Maksa Headrooma i Ronalda Reagana[7].
  • 22 listopada 1987 roku w Chicago miało miejsce zdarzenie znane jako Max Headroom Incident. Nieznane osoby zakłóciły program dwóch lokalnych stacji telewizyjnych emitując krótką piracką transmisję z osobą parodiującą Maksa Headrooma. Nigdy nie ustalono kto i w jakim celu był sprawcą tego incydentu[8][9].
  • W komedii Kosmiczne jaja (1987) nawiązaniem do Maksa Headrooma jest Vinnie, robot-asystent Pizzy Hutta[7].
  • W filmie Powrót do przyszłości II (1989) w scenie w Cafe '80s pojawiają się utrzymane w stylu Maksa Hedrooma komputerowe imitacje Michaela Jacksona, Ronalda Reagana i Ruhollaha Chomejniego[4].
  • W teledysku Rap God (2013) Eminem wystąpił jako Max Headroom.
  • W teledysku Dig Down (2017) zespołu Muse wokalista Matthew Bellamy wystąpił jako Max Headroom.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bryan Bishop: Max Headroom: the definitive history of the 1980s digital icon. theverge.com, 2015-04-02. [dostęp 2022-11-13]. (ang.).
  2. Max Headroom w bazie IMDb (ang.)
  3. Television Craft - Graphics in 1986. bafta.org. [dostęp 2022-11-13]. (ang.).
  4. a b Jennifer Seaman Cook: A Brief History of Slip and Failure: Cyberpunk and the Headroom for Nostalgia in Back to the Future. brightlightsfilm.com, 2021-01-18. [dostęp 2022-11-13]. (ang.).
  5. The Max Headroom Show w bazie IMDb (ang.)
  6. The Art of Noise with Max Headroom - Paranoimia (Official Video) w serwisie YouTube
  7. a b Tony Sokol: The Max Headroom TV Series Blasted the Future’s Present From The Past. denofgeek.com, 2019-03-31. [dostęp 2022-11-13]. (ang.).
  8. John Carpenter. Max Headroom incident. „Chicago Tribune”, 1987-11-23. [dostęp 2022-11-13]. (ang.). 
  9. Chris Knittel: The Mystery of the Creepiest Television Hack. vice.com, 2013-11-25. [dostęp 2022-11-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]