Max Klauß

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Max Klauß
Ilustracja
Max Klauß w 1972
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1947
Siegmar-Schönau

Wzrost

185 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Mistrzostwa Europy
złoto Helsinki 1971 skok w dal
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Grenoble 1972 skok w dal
srebro Rotterdam 1973 skok w dal
brąz Göteborg 1974 skok w dal
Europejskie igrzyska juniorów
złoto Odessa 1966 skok w dal

Max Klauß pisany także Max Klauss (ur. 27 lutego 1947 w Siegmar-Schönau, ob. Chemnitz[1]) – wschodnioniemiecki lekkoatleta, specjalista skoku w dal, mistrz Europy.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Zwyciężył w skoku w dal na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie[2][3]. Zajął 4. miejsce w dziesięcioboju na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach zajął 6. miejsce w skoku w dal[4].

Zdobył złoty medal skoku w dal podczas mistrzostw Europy w 1971 w Helsinkach wynikiem 7,92 m, wyprzedzając Igora Ter-Owanesiana ze Związku Radzieckiego i Stanisława Szudrowicza z Polski[5]. Zwyciężył również w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble, przed Hansem Baumgartnerem z RFN i Jaroslavem Brožem z Czechosłowacji[6].

Zajął 6. miejsce w skoku w dal na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1]. Zdobył srebrny medal na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie, za Baumgartnerem, a przed Grzegorzem Cybulskim z Polski, a także brązowy medal na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu, za Jeanem-Françoisem Bonhème z Francji i Baumgartnerem[7]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 7. miejsce[8].

Klauß był mistrzem NRD w skoku w dal w latach 1971–1974 oraz wicemistrzem w 1969[9], a w dziesięcioboju mistrzem w 1967 i wicemistrzem w 1966[10]. Był również brązowym medalistą w sztafecie 4 × 100 metrów w 1967 i 1969[11]. W hali był mistrzem NRD w skoku w dal w 1971 i 1973, wicemistrzem w 1967 i 1974 oraz brązowym medalistą w 1968 i 1969[12].

Był rekordzistą NRD w skoku w dal z wynikiem 8,07 m, uzyskanym 19 czerwca 1968 w Berlinie oraz w dziesięcioboju z wynikiem 7986 pkt, osiągniętym 28 lipca 1967 w Halle[13].

Jego rekord życiowy w skoku w dal wynosił 8,18 m, ustanowiony 12 czerwca 1974 w Berlinie[14]. Startował w klubach SC Karl-Marx-Stadt i Einheit Dresden.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Max Klauß [online], olympedia.org [dostęp 2021-03-13] (ang.).
  2. European Junior Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-13] (ang.).
  3. European Junior Championships 1966 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 526, 532 [dostęp 2021-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 540 [dostęp 2021-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 425 [dostęp 2021-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 431, 435 [dostęp 2021-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 548 [dostęp 2021-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (Weitsprung – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-03-13] (niem.).
  10. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (Zehnkampf – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-03-13] (niem.).
  11. Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (4x100m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-03-13] (niem.).
  12. Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (Weitsprung – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2021-03-13] (niem.).
  13. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912–2012. Zamość: 2013, s. 115 i 174. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  14. „Ewige“ Bestenliste der deutschen Leichtathletik [online], Deutscher Leichtathletik-Verband, 8 marca 2021 [dostęp 2021-03-13] (niem.).