Mazurski Park Krajobrazowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mazurski Park Krajobrazowy
Logotyp Mazurski Park Krajobrazowy
ilustracja
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Położenie

gminy: Mikołajki, Ruciane Nida, Piecki, Pisz, Mrągowo, Orzysz, Świętajno

Mezoregion

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich,
Pojezierze Mrągowskie,
Równina Mazurska

Data utworzenia

1977

Powierzchnia

536,55 km²

Powierzchnia otuliny

186,08 km²

Obszary chronione

11 rezerwatów przyrody

Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Mazurski Park Krajobrazowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Mazurski Park Krajobrazowy”
53°43′22,8″N 21°36′10,8″E/53,723000 21,603000
Strona internetowa

Mazurski Park Krajobrazowypark krajobrazowy położony w województwie warmińsko-mazurskim (na terenie gmin Piecki, Mrągowo, Świętajno, Ruciane-Nida, Mikołajki, Orzysz i Pisz) w powiatach mrągowskim, piskim i szczycieńskim. Jest to jeden z największych parków krajobrazowych w Polsce.

Został utworzony w grudniu 1977 roku mocą uchwał Wojewódzkich Rad Narodowych w Suwałkach i w Olsztynie (na podstawie uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z 1970 roku). Celem jego utworzenia było zachowanie wartości malowniczego, jeziornego krajobrazu polodowcowego, bogatej fauny i flory, a także wartości kulturowych i historycznych Polski północno-wschodniej. W regionie, w którym powstał Park ścierają się wpływy klimatu kontynentalnego i morskiego z czynnikami lokalnymi, tworząc specyficzny mikroklimat.

Powierzchnia całkowita: 53 655 ha[1]

Powierzchnia leśna: 29 tys. ha
Powierzchnia wód (rzeki i jeziora): 18 tys. ha
Strefa ochronna (otulina): 18 608 ha[1]
Osady ludzkie: 29
Liczba stałych mieszkańców: ok. 4,8 tys.

Na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego znajduje się największe w Polsce jezioro Śniardwy o powierzchni 11 416 ha (wraz z jeziorami Kaczerajno i Seksty). Inne większe jeziora to: Bełdany (940,6 ha), Mokre (814,78 ha), Łuknajno (692,3 ha), Mikołajskie (498 ha), Warnołty (465 ha) i Zdróżno (252,3 ha). W dorzeczu Krutyni znajduje się ponad 20 małych, śródleśnych jeziorek dystroficznych.

W skład Parku wchodzi północna część Puszczy Piskiej z rzeką Krutynią.

W przyszłości planowane jest na części Mazurskiego Parku Krajobrazowego utworzenie parku narodowego.

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Do zwierzęcych unikatów parku należy zaliczyć kiełża (Pallasea quadrispinosa) – skorupiaka, uznanego za morski relikt polodowcowy, rzadkie odmiany gąbek (m.in. Euspongilla lacustris) spotykane w jeziorze Bełdany i rzece Krutyni oraz przedstawiciela epoki przedlodowcowej żółwia błotnego. Atrakcją są również koniki polskie, które przebywają w Popielnie, niedaleko Rucianego-Nidy.

Okazy fauny spotykane na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego:

Ptaki:

Bezkręgowce:

Flora[edytuj | edytuj kod]

Spośród roślinnych reliktów należy wymienić mchy takie jak mszar, koimek, widłoząb długolistny i torfowiec oraz drzewa – borealna wierzba borówkolistna i wierzba lapońska.

Relikty glacjalne i borealne:

Rośliny wodne i związane z wodą:

Zbiorowiska roślinne:

Rezerwaty przyrody[edytuj | edytuj kod]

Rezerwaty przyrody znajdujące się na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego to:

Adres[edytuj | edytuj kod]

Krutyń 66
11-710 Piecki

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mazurski Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]