Meander w Wąwozie Półrzeczki
50°04′45″N 19°42′20″E/50,079167 19,705556| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
7 m |
| Deniwelacja |
0 |
| Wysokość otworów |
320 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku WNW |
| Kod |
J.GT-03.24 |
Położenie na mapie gminy Liszki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°04′45″N 19°42′20″E/50,079167 19,705556
| |
| Strona internetowa | |
Meander w Wąwozie Półrzeczki, Schronisko w Wąwozie Na Łopiankach V – jaskinia w górnej części wąwozu Półrzeczki, na północ od wsi Mników[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Garbie Tenczyńskim, na południowym skraju Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej[2].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znajduje się w orograficznie prawych zboczach wąwozu, w odległości 150 m na południe od autostrady A4. Otwór znajduje się w bezimiennej skale na wysokości około 5 m nad dnem doliny. Ma ekspozycję południowo-zachodnią i znajduje się we wnęce o znacznej wysokości (3,5 m), dzięki czemu jest widoczny ze ścieżki szlaku turystycznego biegnącego dnem doliny. Otwór znajduje się w górnej części tej wnęki i jest bardzo ciasny. Znajduje się za nim meandrujący korytarz o długości 7 m. Na dnie znajduje się bardzo głęboka i wąska rynna denna, a pod stropem półki. W środkowej części korytarza znajduje się rozszerzenie, w którym można stanąć[1].
Jaskinia powstała w strefie wadycznej w skałach wapiennych pochodzących z jury późnej. O tym, że płynęła nią woda świadczy rynna denna i półki pod stropem. W głębi zachowała się również szata naciekowa w postaci niewielkich draperii, polew i stalagnatu o wysokości 15 cm. Powierzchnię nacieków pokrywa białe mleko wapienne. Na spągu wapienny gruz i glina[1].
Jaskinia jest wilgotna i bez przewiewu. Rozproszone światło słoneczne dociera tylko do zakrętu korytarza. Okolice otworu porastają glony, mchy i porosty. W korytarzu obserwowano dużą ilość pająków (m.in. sieciarz jaskiniowy Meta menardi), ćmy, komary, motyla szczerbówka ksieni Scoliopteryx libatrix i niewielkie ślimaki[1].
Historia poznania i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia jest znana od dawna, jednak rzadko odwiedzana. Znajduje się w wykazie jaskiń M. Szelerewicza i A. Górskiego z 1986 r, pod nazwą Schronisko w wąwozie Na Łopiankach V[3]. Dokumentację opracowali A. Górny i P. Malina w październiku 1999 r. Plan opracował A. Górny[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Andrzej Górny, Meander w Wąwozie Półrzeczki, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-01-15].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986, s. 200