Melasa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melasa

Melasa (melas) – ciemnobrązowy, gęsty syrop o odczynie słabo alkalicznym. Powstaje jako produkt uboczny podczas produkcji cukru spożywczego. Jest produktem o zawartości około 40% sacharozy lub mniej, której dalsze odzyskiwanie jest nieopłacalne.

Stosowana głównie do produkcji alkoholu, drożdży piekarniczych oraz paszowych, do produkcji gliceryny oraz kwasów organicznychcytrynowego i szczawiowego. Jest bogatym źródłem żelaza niehemowego. Można z niej izolować betainę.

Rodzaje[edytuj | edytuj kod]

W zależności od surowca, z którego jest wytwarzana, wyróżnia się:

Skład chemiczny[edytuj | edytuj kod]

Skład melasy oraz jej konsystencja zależą od:

  • jakości i składu chemicznego surowca, z którego jest otrzymywana,
  • procesu technologicznego – sposobu przerobu,
  • warunków przechowywania.

Melasa buraczana[edytuj | edytuj kod]

Zawartość podstawowych składników:

  • woda – 20%
  • sucha substancja – 80%, w tym:
    • sacharoza – 50%
    • inne związki – 30%, w tym:

Melasa trzcinowa[edytuj | edytuj kod]

Zawartość podstawowych składników:

  • woda – 20%
  • sucha substancja – 80%, w tym:
    • sacharoza – 38,4%
    • inne związki – 41,6%, w tym:
      • cukry redukujące – 20%
      • rafinoza – 1,6%
      • popiół węglanowy – 7,5%
      • kwasy bezazotowe – 3,0%
      • aminokwasy – 1,0%
      • związki azotowe (ogółem) – 0,5%.

Składniki mineralne[edytuj | edytuj kod]

Zawartość składników mineralnych w przeliczeniu na tlenki:

Duża zawartość związków nieorganicznych hamuje rozwój mikroorganizmów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]