Melitta Schenk Gräfin von Stauffenberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melitta Schenk Gräfin von Stauffenberg
Flugkapitänin Flugkapitänin
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1903
Krotoszyn,
Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1945
Straubing,
III Rzesza

Przebieg służby
Lata służby

1928–1936, 1937–1945

Siły zbrojne

Luftwaffe

Stanowiska

pilot doświadczalny

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1939) II Klasy

Melitta Schenk Gräfin von Stauffenberg z domu Schiller (ur. 9 stycznia 1903 w Krotoszynie, zm. 8 kwietnia 1945 koło Straubing)[1][2] – niemiecka kapitan lotnictwa wojskowego, konstruktorka samolotów. Jako jedna z dwóch kobiet w historii Niemiec odznaczona Krzyżem Żelaznym II Klasy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jej ojcem był Michael Schiller radca budowlany, pochodzący z rodziny żydowskich handlarzy futer. Matką była Margaret z domu Eberstein. Melitta miała czworo rodzeństwa[1]. Rodzina Schillerów przeniosła się do Jeleniej Góry

W 1922 r. Melitta rozpoczęła studia w zakresie matematyki, fizyki i inżynierii lotniczej w Wyższej Szkole Technicznej w Monachium (Technische Hochschule München), które ukończyła z w 1927 r.[1][1]

Melitta podjęła pracę w Deutsche Versuchsanstalt für Luftfahrt (DVL), instytucie lotnictwa eksperymentalnego w Berlinie-Adlershof w 1928 r. Uczyła się także latania na samolotach. Z powodu żydowskiego pochodzenia została zwolniona z Luftwaffe w 1936 r. Pracując dla firmy Askania w Berlinie, opracowała systemy nawigacji i kierowania dla wodnosamolotów takich jak Blohm & Voss Ha 139 i Dornier Do 18. W 1937 poślubiła historyka, Alexandra Grafa Schenka von Staufenberga (małżeństwo z arystokratą zdjęło z niej odium pochodzenia). Bratem jej męża był organizator zamachu na Hitlera w 1944 r. Claus Schenk Graf von Stauffenberg.

28 października 1937 została mianowana kapitanem lotnictwa, jako druga kobieta w historii Niemiec (po Hannie Reitsch). Uzyskała licencję pilota wszystkich typów samolotów, licencję pilota-akrobaty oraz szybowcową.

W 1939 r. została pilotem doświadczalnym w Rechlin (Meklemburgia). Specjalizowała się w badaniach celności zrzutu bomb z lotu nurkowego. Wykonała aż 2,5 tysiąca nurkowań samolotami wojskowymi, do 15 razy dziennie z wysokości 4000 metrów. Jej zasługi uchroniły rodzinę Schillerów przed wywiezieniem do obozów koncentracyjnych.

Od 1942 r. badała samoloty dla Akademii Luftwaffe w Berlinie-Gatow. Za odparcie ataku samolotu alianckiego otrzymała Krzyż Żelazny II Klasy w 1943 r. Magisterium otrzymała w 1944 r. W tym samym roku została kierowniczką instytutu doświadczalnego Versuchsstelle für Flugsondergeräte.

Po nieudanym zamachu Clausa von Stauffenberga na Hitlera, w ramach odpowiedzialności zbiorowej (Sippenhaft), została aresztowana 25 lipca 1944, podobnie jak i inni członkowie rodziny von Stauffenberg. Ze względu na ważne zadania wojenne została zwolniona z aresztu 2 września 1944[2][1].

8 kwietnia 1945 r., lecąc samolotem do południowych Niemiec w celu odszukania uwięzionego męża, została zestrzelona przez amerykańskiego lotnika niedaleko Straßkirchen w Bawarii. Zmarła po awaryjnym lądowaniu na skutek ran postrzałowych[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Melitta Gräfin Schenk von Stauffenberg, geb. Schiller. drk.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-04)]..
  2. ↑ a b c d Fuchs, Margot: Schenk von Stauffenberg, Melitta Gräfin, w: Neue Deutsche Biographie 22 (2005), s. 678–679.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Melitta_Schenk_Gräfin_von_Stauffenberg&oldid=71095616”