Menno Oosting
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1964 |
| Data i miejsce śmierci |
22 lutego 1999 |
| Wzrost |
180 cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
1983 |
| Zakończenie kariery |
22 lutego 1999 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
72 (4 lipca 1988) |
| Australian Open |
4R (1988) |
| Roland Garros |
1R (1986, 1988) |
| Wimbledon |
3R (1988) |
| US Open |
2R (1988) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
7 |
| Najwyżej w rankingu |
20 (13 lutego 1995) |
| Australian Open |
QF (1991) |
| Roland Garros |
3R (1997) |
| Wimbledon |
3R (1995) |
| US Open |
3R (1996) |
Menno Oosting (ur. 17 maja 1964 w Son en Breugel, zm. 22 lutego 1999 w Turnhout) – holenderski tenisista, zwycięzca French Open 1994 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Dnia 22 lutego 1999 roku wracając z turnieju ATP Challenger Tour w Cherbourgu, zginął w wypadku samochodowym. Zaprzyjaźniony z Oostingiem Richard Krajicek, jego wielokrotny partner deblowy, dedykował zmarłemu swoje zwycięstwo turniejowe w Londynie.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Praworęczny tenisista, karierę zawodową rozpoczął w 1983 roku.
W karierze singlowej nie dotarł nigdy do finału ATP World Tour, był natomiast m.in. w 4 rundzie Australian Open w 1988 roku (przegrał z Toddem Witskenem) i 3 rundzie Wimbledonu, także w 1988 (przegrał z Matsem Wilanderem).
Większe sukcesy odnosił jako deblista. 18–krotnie dochodził do finałów turniejowych, z czego 7 wygrał.
W 1994 roku w parze z Kristie Boogert odniósł swoje jedyne wielkoszlemowego zwycięstwo, pokonując w finale gry mieszanej French Open Łarysę Sawczenko-Neiland i Andrieja Olchowskiego.
Oosting występował w latach 1983–1988 w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Holandia grała w tym czasie poza najwyższą klasą rozgrywkową. Oosting występował w singlu i deblu, wygrał 7 pojedynków, a 4 przegrał.
W rankingu gry pojedynczej Oosting najwyżej był na 72. miejscu (4 lipca 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 20. pozycji (13 lutego 1995).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 4 czerwca 1994 | French Open, Paryż | Ceglana |  Kristie Boogert
|
 Łarysa Sawczenko-Neiland Andriej Olchowski
|
7:5, 3:6, 7:5 |
Gra podwójna (7–11)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 6 października 1991 | Ateny | Ceglana |  Olli Rahnasto
|
Jacco Eltingh Mark Koevermans
|
7:5, 6:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 3 maja 1992 | Monachium | Ceglana |  David Adams
|
 Carl Limberger Tomáš Anzari
|
3:6, 7:5, 6:3 |
| Finalista | 2. | 4 kwietnia 1993 | Estoril | Ceglana |  Udo Riglewski
|
David Adams Andriej Olchowski
|
3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 2. | 19 września 1993 | Bukareszt | Ceglana |  Libor Pimek
|
 George Cosac Ciprian Porumb
|
7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 3. | 20 marca 1994 | Casablanca | Ceglana | David Adams
|
 Cristian Brandi Federico Mordegan
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 3. | 4 kwietnia 1994 | Estoril | Ceglana | Richard Krajicek
|
Cristian Brandi Federico Mordegan
|
walkower |
| Zwycięzca | 4. | 1 maja 1994 | Madryt | Ceglana |  Rikard Bergh
|
 Jean-Philippe Fleurian Jakob Hlasek
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 4. | 10 lipca 1994 | Gstaad | Ceglana | Daniel Vacek
|
 Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 9 października 1994 | Tuluza | Twarda (hala) | Daniel Vacek
|
 Patrick McEnroe Jared Palmer
|
7:6, 6:7, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 4 lutego 1996 | Zagrzeb | Dywanowa (hala) | Libor Pimek
|
Martin Damm Hendrik Jan Davids
|
6:3, 7:6 |
| Finalista | 5. | 25 lutego 1996 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Jewgienij Kafielnikow
|
Jonas Björkman Nicklas Kulti
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 6. | 26 maja 1996 | Sankt Pölten | Ceglana | David Adams
|
Ctislav Doseděl Pavel Vízner
|
7:6, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 7. | 28 lipca 1996 | Kitzbühel | Ceglana | David Adams
|
Libor Pimek Byron Talbot
|
6:7, 3:6 |
| Finalista | 8. | 15 września 1996 | Bukareszt | Ceglana | David Adams
|
David Ekerot Jeff Tarango
|
6:7, 6:7 |
| Finalista | 9. | 29 września 1996 | Bazylea | Twarda (hala) | David Adams
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 10. | 13 października 1996 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Pavel Vízner
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 7. | 15 marca 1998 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Tom Kempers
|
Jan Siemerink Brett Steven
|
6:4, 7:6 |
| Finalista | 11. | 14 lutego 1999 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Andrei Pavel
|
Jeff Tarango Daniel Vacek
|
6:3, 3:6, 5:7 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-10-21] (ang.).