Meteorologia w żeglarstwie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Meteorologia w żeglarstwie – zastosowanie w żeglarstwie metod meteorologii i oceanografii.

Metorologia i oceanografia stosowana wykorzystywane są zarówno w żeglarstwie regatowym jak i w żeglarstwie rekreacyjnym[1]. W żeglarstwie regatowym meteorologia jest wykorzystywana w zależności od skali akwenu, czasu trwania regat i typu jachtów[2][3]. Informację meteorologiczną i oceanograficzną wykorzystuje się w prognozach dla klas transoceanicznych, prognozach w klasie America Cup w szczególności w regatach o Puchar Ameryki, i prognozach dla klas olimpijskich. W żeglarstwie rekreacyjnym meteorologia jest wykorzystywana m.in. w prognozach silnych wiatrów i ostrzeżeń pogodowych i stanu morza.

Szlak kliprów droga jaką przemierzały żaglowce w drodze pomiędzy Europą i Australią/Nową Zelandią. Obecnie w regatach oceanicznych wykorzystywane są systemy nawigacyjne umożliwiające wyliczenie optymalnej drogi.

Prognozy w regatach transoceanicznych.[edytuj | edytuj kod]

Regaty transoceaniczne wykorzystują prognozy pogody, ocenę stanu falowania, ocenę pokrywy lodu[4][5]. Programy używane w nawigacji morskiej wykorzystują informację o prądach i falowaniu i informację na temat szybkości jachtu przy różnych kursach względem wiatru. Optymizację przeprowadza się obliczając linie stałego czasu (izochrony) i znajdując minimalny czas. Wykorzystywane są do tego programy nawigacyjne - m.in. MaxSea[6] i RayTech[7][8]. Wykorzystywane są tutaj globalne modele falowania - przykładowo model Wavewatch III oraz satelitarne dane obserwacyjne m.in. ze skaterometrów. Większość danych cyfrowych używanych w jachtowej nawigacji meteorologicznej przesyłanych jest w postaci zbiorów w formacie GRIB.

Inne czynniki meteorologiczne i oceaniczne istotne w regatach transoceanicznych to temperatura powierzchni oceanu a zwłaszcza warstwy ciepłej w oceanie (górne 2-6m) i różnica temperatury pomiędzy oceanem i atmosferą, które wpływają na strumienie ciepła z oceanu i rozwój lokalnej konwekcji w czasie dnia. W obszarach biegunowych istotną rolę odgrywa znajomość położenia lodu dryfującego i lodowców.

Prognozy w klasie Regat o Puchar Ameryki[edytuj | edytuj kod]

Prognozy lokalnych warunków pogodowych odgrywają istotną rolę w Regatach o Puchar Ameryki. Dla przykładu w regatach w Walencji w 2010 roku zespoły dysponowały nie tylko motorówkami pomiarowymi ale także ultralekkimi samolotami, które mierzyły prędkość wiatru w warstwie granicznej. Dodatkowo zespoły rozstawiały własne boje meteorologiczne. Nowe techniki radarowe pozwalają zastosować radarowe (w częstotliwości 3-30MHz) systemy nabrzeżne oceniające prądy powierzchniowe na całym akwenie[9].

Prognoza bryzy morskiej w zależności od kierunków wiatru wielkoskalowego od lądu i od morza jest używana w regatach w klasach olimpijskich.

Prognozy w klasach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

W klasach olimpijskich[10] prognozuje się ogólne warunki pogodowe przed zawodami na podstawie m.in. klimatologii akwenu, prognoz statystycznych i prognoz z mezoskalowych modeli numerycznych. Dane historyczne pochodzą z pomiarów naziemnych a w czasie kilku ostatnich olimpiad ustawiane są specjalne boje z instrumentami meteorologicznymi i oceanicznymi w akwenie olimpijskim na kilka lat przed olimpiadą[11]. Inne dane pomiarowe pochodzą z radarowych pomiarów nadbrzeżnych pradów powierzchniowych, charakterystyki pływowej akwenu. Dane satelitarne z SAR i skaterometrów wykorzystywane są do oceny klimatologii prędkości wiatrów[12]. Program prognoz pogody w klasach olimpijskich został zapoczątkowany na olimpiadach w 1996 roku[13][14].

Klimatyczne informacje pomagają zrozumieć prawdopodobieństwo wystąpienia bryzy morskiej czy występowania słabych wiatrów. Prognoza meteorologiczna na Olimpiadzie w Atenach zawierała m.in. ocenę występowania lokalnych wiatrów meltemi oraz prognozę początku bryzy morskiej[11]. W czasie zawodów wiele czynników wpływa na zachowanie się wiatru, lokalne ukształtowanie terenu, częstotliwość występowania zmian wiatru i zmiana kierunku wiatru. Poza prognozą pogody zespoły meteorologiczne zbierają lokalne informacje z własnych instrumentów meteorologicznych m.in. anemometrów czy prostych pomiarów prądów pływowych za pomocą dryfujących butelek częściowo (patrz dryfter) napełnionych wodą. Zespoły krajów takich jak Wielka Brytania zatrudniają obecnie meteorologów[10]. Opis dziewięciu systemów nowcastingu na Olimpiadzie w Sydney podany jest w przeglądowym artykule[15].

W Polsce prognozy pogody w klasach olimpijskich zapoczątkował Piotr J. Flatau wraz z zespołem z ICM, który prognozował pogodę za zawodach przedolimpijskich w Qingdao[16] wykorzystując model mezoskalowy COAMPS. Struktura bryzy morskiej w czasie Olmpiady w 2006 była analizowana w publikacjach[17]. Ważnym elementem prognozy olimpijskiej w Qingdao były prądy pływowe.

Prognoza bryzy morskiej jest istotna w olimpijskim żeglarstwie wyczynowym. Książka brytyjskich meteorologów Davida Houghtona i Fiony Campbell[18] opisuje prognozę bryzy morskiej dla różnych akwenów, na których odbywają się regaty w klasach olimpijskich. Jedna z pierwszych prognoz opracowanych specjalnie dla żeglarstwa olimpijskiego powstała przed olimpiadą w 1996 dla obszaru Savannah nad wybrzeżem Atlantyku[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Frank Singleton, Weather Forecasting for Sailors, London: Hodder and Stoughton, 1981, ISBN 0-340-25977-9, OCLC 16542796.
  2. ↑ Tan, B., Model rozkładu wiatru a strategia w wyścigu, w Żeglowanie na Laserze nie tylko dla początkujących, 2000, tłumaczenie Dominik Życki, ISBN 83-918404-0-9
  3. ↑ Tan, B., Żeglowanie na prądach, w Żeglowanie na Laserze nie tylko dla początkujących, 2000, tłumaczenie Dominik Życki, ISBN 83-918404-0-9
  4. ↑ Mills, GA, Mesoscale cyclogenesis in reversed shear - The 1998 Sydney to Hobart yacht race storm, Australian meteorological magazine, 50, 29-52, 2001
  5. ↑ Greenslade, DJM, A wave modelling study of the 1998 Sydney to Hobart yacht race, Australian Meteorological Magazine, 50, 53-63, 2001
  6. ↑ http://www.maxsea.com MaxSea
  7. ↑ http://www.raytechonline.com RayTech
  8. ↑ Expedition https://web.archive.org/web/20111029024954/http://www.tasmanbaynav.co.nz/index.htm
  9. ↑ Garfield, N.; Hubbard, M.; Pettigrew, J. Providing SeaSonde high-resolution surface currents for the America’s cup, Edytorzy Rizoli White, J.; Williams, A.J., III, 2011Proceedings of the IEEE/OES 10th Working Conference on Current, Waves and Turbulence Measurements (CWTM 2011) Pages: 47-9 Published: 2011 DOI: 10.1109/CWTM.2011.5759522
  10. ↑ a b David Houghton and Fiona Campbell, Wind Strategy, Wiley, 2005, ISBN 978-1-904475-12-5
  11. ↑ a b A. Pezzoli, Observation and analysis of etesian wind storms in the Saroniko Gulf, Advances in Geosciences, 2, 187–194, 2005
  12. ↑ X. Li, Coastal wind analysis based on active radar in Qingdao for olympic sailing event, http://www.isprs.org/proceedings/XXXVII/congress/8_pdf/6_WG-VIII-6/02.pdf
  13. ↑ Mark D. Powell and Stephen K. Rinard, Marine Forecasting at the 1996 Centennial Olympic Games, Wea. Forecasting, 13, 764-782, 1998.
  14. ↑ Spark, Elly, Gregory J. Connor, Wind forecasting for the sailing events at the Sydney 2000 Olympic and Paralympic games. Wea. Forecasting, 19, 181–199, 2004.
  15. ↑ Keenan T; Joe P; Wilson J; et al. The Sydney 2000 World Weather Research Programme Forecast Demonstration Project - Overview and current status, Bulletin of the American Meteorological Society, 84, 1041, 2003.
  16. ↑ Prognoza idealna - Jedynka - polskieradio.pl [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2017-11-25].
  17. ↑ Chunyan Sheng; Ming Xue; Shouting Gao, The structure and evolution of sea breezes during the Qingdao Olympics sailing test event in 2006, Advances in Atmospheric Sciences, 26, 132-142, 2009
  18. ↑ David Houghton i Fiona Campbell, Wind Strategy, wydawca John Wiley & Sons, 2006, ISBN 1-904475-12-4, 9781904475125
  19. ↑ McLaughlin, M. R., and L. P. Rothfusz, 1996: Providing weather support for the 1996 Summer Olympic Games. NOAA Technical Memorandum NWS SR-179. NWS Southern Region Headquarters, Fort Worth, TX. 40 pp.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Programy do nawigacji (optymalizacja drogi):

Prognozy pogody dla żeglarzy:

Stan oceanu:

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Meteorologia_w_żeglarstwie&oldid=73140011”