Metoda Boocha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metoda Boocha (ang. Booch Method) - to niegdyś często używana notacja w obiektowej analizie i projektowaniu. Nazwa pochodzi od twórcy - Grady'ego Boocha. Obecnie zastąpiona przez UML, który zapożyczył z niej część koncepcji.

Diagram klas

W metodzie Boocha rozróżniamy pięć typów diagramów:

  • klas (class diagrams)
  • obiektów (object)
  • stanów (state event)
  • modułów (module)
  • procesów (process)
  • interakcji (interaction)

Cechą charakterystyczną dla tych diagramów jest sposób przedstawiania klas i obiektów - u Boocha są to "chmury", w pierwszym przypadku z przerywanym, a w drugim - ciągłym brzegiem.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]