Metoda Dobrego Startu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Metoda dobrego startu)

Metoda Dobrego Startu - jest to metoda której celem jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego dzieci, służy do aktywizowania rozwoju funkcji psychomotorycznych i ich integracji oraz korygowania zaburzeń tego rozwoju, co stwarza warunki prawidłowego procesu uczenia się. Ma ona na celu wspieranie rozwoju dziecka poprzez rehabilitację psychomotoryczną i edukację z zastosowaniem polisensorycznego uczenia się. Stosuje się ją w przedszkolach i w edukacji wczesnoszkolnej. W Polsce jako pierwsza rozpowszechniła ją Marta Bogdanowicz.

Geneza Metody Dobrego Startu - pierwowzorem MDS była metoda Le Bon Depart (autorka: Thea Bugnet-van der Voort, z pochodzenia Holenderka)

Założenia tej metody to :

  • wielozmysłowe uczenie się,
  • wykonywanie ruchów zharmonizowanych w czasie i przestrzeni.

Techniki:

  • wystukiwanie rytmu na wałeczkach z piaskiem,
  • rysowanie figur geometrycznych w rytm śpiewanej piosenki,

Geneza Metody Dobrego Startu w Polsce:

W Polsce Metoda ta pojawiła się w latach 60. Dotarła za pośrednictwem lekarzy wizytujących ośrodki neuropsychiatrii dziecięcej we Francji. Pierwsze wzmianki na temat tej metody w Polskim piśmiennictwie naukowym można znaleźć w artykułach: J. Sochańskiej, B. Zakrzewskiej, J. Markiewicz.

  • 1968 - zapoznanie z ogólnymi założeniami metody (z powodu braku dostępu do oryginalnych materiałów, rozpoczęła pracę nad rozwijaniem własnej wersji metody).
  • 1969-1979 - prowadzenie zajęć w przedszkolach

Ważne w MDS jest zaangażowanie wszystkich funkcji:

  • spostrzeżeniowych

-wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych

  • językowych

-fonologicznych, syntaktyczno-morfologicznych, semantycznych

  • ruchowych

-motoryki dużej i małej, równowaga

  • integracji motoryczno- sensorycznej (współdziałania między funkcjami)

Trzy funkcje ćwiczeń MDS i trzy aspekty ćwiczeń MDS

1.Aspekt wzrokowy (literki, znaki wystukiwane przez młodsze dzieci, cyfry, figury geometryczne, lokalizacja w przestrzeni)

2.Słuchowy (np.: piosenka, wierszyki, słowa, zdania)

3.Aspekt ruchowy (odtwarzanie wzorów graficznych: figur geometrycznych, literek, cyfr)

4.Integracja

Cele MDS

  • wspomaganie rozwoju (optymalizacja rozwoju, profilaktyka)
  • diagnozowanie zaburzeń rozwoju (diagnoza)
  • korekcja zaburzeń (wyrównywanie i terapia)
  • wczesna edukacja (nauka rysowania, liter)

Zastosowanie MDS:

  • przedszkola masowe, integracyjne, specjalne, włączające
  • klasy I-III w szkole masowej, specjalnej
  • ośrodki szkolno-wychowawcze dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie z wadą słuchu