Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metylobromek morfiny
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
bromek (4R,4aR,7S,7aR,12bS)-3,3-dimetylo-2,4,4a,7,7a,13-heksahydro-7,9-dihydroksy-1H-4,12-metanobenzofuro[3,2-e]izochinolin-3-iniowy
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| bromek N-metylomorfiniowy
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C18H22BrNO3
|
| Masa molowa
|
380,28 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
125-23-5
|
| PubChem
|
5362445
|
| SMILES
|
C[N+]1(CC[C@]23[C@@H]4[C@H]1CC5=C2C(=C(C=C5)O)O[C@H]3[C@H](C=C4)O)C.[Br-]
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C18H21NO3.BrH/c1-19(2)8-7-18-11-4-6-14(21)17(18)22-16-13(20)5-3-10(15(16)18)9-12(11)19;/h3-6,11-12,14,17,21H,7-9H2,1-2H3;1H/t11-,12+,14-,17-,18-;/m0./s1
|
| InChIKey
|
KQUQZJSQMSHWHP-SCLAZZCHSA-N
|
|
|
|
| Podobne związki
|
| Podobne związki
|
morfina
|
Metylobromek morfiny, poprawnie bromek N-metylomorfiniowy – organiczny związek chemiczny, N-metylowa pochodna morfiny. Jest stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[1]. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].
