Płaskobok tępogłowy
Metynnis hypsauchen[1] | |||
(Müller & Troschel, 1844) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
płaskobok tępogłowy | ||
Synonimy | |||
|
Płaskobok tępogłowy[2] (Metynnis hypsauchen) – gatunek słodkowodnej ryby kąsaczokształtnej z rodziny piraniowatych (Serrasalmidae), opisywany też pod nazwami płaskobok ozdobny[2] i płaskobok Schreitmuellera[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Dorzecza Amazonki i Paragwaju oraz rzeki północnej części Wyżyny Gujańskiej[3].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Ciało silnie bocznie spłaszczone, wysokie, kształtem zbliżone do dysku. Ubarwienie srebrzyste, miejscami połyskujące. Krawędź płetwy odbytowej czerwonawa. Linia boczna słabo widoczna. Płaskobok tępogłowy dorasta do 15 cm długości całkowitej (TL)[4].
Biologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek stadny, tworzy ławice. Żywi się roślinami. Tarło odbywa stadnie, wśród roślin wodnych. Ikra opada na dno zbiornika. Młode zaczynają samodzielnie pobierać pokarm po 8–9 dniach od wylęgu[5].
Znaczenie gospodarcze[edytuj | edytuj kod]
Poławiany lokalnie w rybołówstwie jako ryba konsumpcyjna. Jest przedmiotem handlu dla potrzeb akwarystyki[4].
Warunki w akwarium[edytuj | edytuj kod]
Zalecane warunki w akwarium[5] | |
---|---|
Zbiornik | duży (do tarła min. 100 cm długości) |
Temperatura wody | 23–27 °C |
Twardość wody | do 16°n |
Skala pH | 5–7 |
pokarm | roślinny, często podawany |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Metynnis hypsauchen, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Nazewnictwo ryb egzotycznych. „Akwarium”. 9–10 (1–2/70), 1970. (pol.).
- ↑ W. N. Eschmeyer: Catalog of Fishes electronic version (15 Oct 2013). California Academy of Sciences. [dostęp 2013-10-25]. (ang.).
- ↑ a b Metynnis hypsauchen. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 25 października 2013]
- ↑ a b Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt: Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Delta W-Z, 2000, s. 36. ISBN 83-7175-260-1.