Mewa kalifornijska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mewa kalifornijska
Larus californicus[1]
Lawrence, 1854
Ilustracja
Ptak w szacie godowej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Rodzina

mewowate

Podrodzina

mewy

Rodzaj

Larus

Gatunek

mewa kalifornijska

Podgatunki
  • L. c. albertaensis Jehl, 1987
  • L. c. californicus Lawrence, 1854
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     okres lęgowy

     przeloty

     występuje przez cały rok

     zimowiska

Mewa kalifornijska[3] (Larus californicus) – gatunek dużego ptaka z rodziny mewowatych (Laridae). Zamieszkuje Amerykę Północną. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten po raz pierwszy opisał George Newbold Lawrence w 1854 roku. Autor nadał mu nazwę Larus californicus[4], która obowiązuje do tej pory[3][5], a jako miejsce odstrzelenia holotypu wskazał okolice Stockton w Kalifornii[4]. Wyróżnia się dwa podgatunki L. californicus[5][6]:

  • L. c. albertaensis Jehl, 1987
  • L. c. californicus Lawrence, 1854

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Ptak w szacie spoczynkowej
Rozmiary
Długość ciała 47–54 cm; rozpiętość skrzydeł około 130 cm[7]. Masa ciała 430–1045 g[7].
Wygląd
Płaszcz szary, ciemniejszy niż u mewy srebrzystej, zakończenia skrzydeł czarne z białymi plamami. Głowa oraz tułów białe. Dziób żółty, z czarnymi i czerwonymi plamami. Nogi zielonożółte, tęczówki ciemne. Obie płci są podobne. W pierwszym roku młode szarobrązowe z plamkami, od spodu jaśniejsze; lotki I rzędu ciemne; nogi różowe; dziób różowy z ciemną końcówką. W drugim roku plamki szarobrązowe i białe; płaszcz szary, z brązowymi cętkami; lotki I rzędu ciemne; nogi szarozielone; dziób szary z lekkim różowym odcieniem i czarną końcówką. Ptaki w 3. roku życia mają płaszcz szary, mniej na nim szarobrązowych plam.

Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Północna – od środkowej Kanady po północno-środkowe i zachodnie USA. Zimuje na wybrzeżach Pacyfiku – od południowo-zachodniej Kanady po południowo-zachodni Meksyk[2].

Poszczególne podgatunki w sezonie lęgowym zamieszkują[5]:

Zamieszkuje jeziora, rzeki, tereny rolnicze.

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mewę kalifornijską za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Całkowitą liczebność populacji szacowano w 2018 roku na 621 000 osobników. Trend liczebności oceniany jest jako lekko spadkowy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Larus californicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Larus californicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 - mewy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-20].
  4. a b G.N. Lawrence. Description of a New Species of Bird of the Genus LARUS Linn.. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 6, s. 79–80, [1858]. (ang.). 
  5. a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
  6. California Gull (Larus californicus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  7. a b California Gull. Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]