Miękowo (powiat goleniowski)
53°36′53″N 14°49′20″E/53,614722 14,822222| wieś | |
 Kościół ryglowy w Miękowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
72-100[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZGL |
| SIMC |
0775416 |
Położenie na mapie gminy Goleniów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
| 53°36′53″N 14°49′20″E/53,614722 14,822222[1]
| |
Miękowo (niem. Münchendorf) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów.
Miękowo leży przy drodze ekspresowej S3 stanowiącej jego obwodnicę, 5 km na północ od Goleniowa, na niewielkim obszarze niezadrzewionym, wśród lasów Puszczy Goleniowskiej nad Krępą[3].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
Obecnie miejscowość liczy ok. 200 mieszkańców (2000), znajduje się tu kościół pw. Świętej Trójcy należy do parafii w Krępsku. Jest to budowla barokowa, powstała w 1782 roku, kościółek o konstrukcji ryglowej. Kościół i wieża (tworzą jedność) posiadają szkielet z belek dębowych. Jest to prosty, salowy budynek, wieża natomiast posiada trzy kondygnacje, została także zwieńczona faliście spływającym barokowym hełmem dzwonowym[4]. Pod koniec XIX wieku, w trakcie remontu kościołowi nadano elementy neogotyckie (ostrołukowe okna) oraz położono dachówki. Okna witrażowe, wyposażenie pochodzi w większości z XX wieku (ambona, ławki, ołtarz). Kościół posiada jedno wejście, od strony południowej, otoczony jest cennym starodrzewem. Dzięki staraniom mieszkańców wsi oraz pomocy władz samorządowych oraz środków zewnętrznych udało się w 2008 roku zakończyć prace remontowe.
1,5 km na północ od wsi znajduje się osada Twarogi, do 1945 Schnitsall, pierwsza wzmianka o niej pochodzi z połowy XIX wieku, w latach 20. XX wieku znajdowała się tutaj leśniczówka, obecnie znajduje się tutaj jeden dom mieszkalny oraz chlewnia.
We wsi znajdował się skład paliw będący częścią jednostki wojskowej w Białuniu, obecnie na jego terenie znajduje się noclegownia dla bezdomnych oraz prowadzone przez nich gminne schronisko dla zwierząt. Jednak złe warunki zmusiły do przeniesienia ośrodka dla bezdomnych i schroniska do niedalekiej wsi Budno.
Historia Miękowa[edytuj | edytuj kod]
Osadnictwo na terenie Miękowa rozpoczęło się w młodszej epoce kamienia. Przypuszczenia te są potwierdzone znaleziskami osad kultury pucharów lejkowatych i ceramiki sznurowej. W XIII wieku wieś pojawiła się w dokumencie mówiącym o jej przynależności do klasztoru w Ueckermünde, a później Jasienicy, o czym świadczy niemiecka nazwa wsi Münchendorf – dosł. Mnichowo. Na początku XIV wieku Miękowo przeszło pod własność księcia Ottona I, w 1309 zostało podarowane miastu Goleniów. W 1321 roku odbył się zjazd książąt zachodniopomorskich (Warcisław IV, Barnim III, Otton I), dotyczący spraw granicznych. Sama wieś została założona na planie owalnicy, który zatarł się w XIX wieku. W 1872 roku zamieszkiwało tu 408 osób. Zaraz po II wojnie światowej wieś nazywała się Nowina, później Miękowo.
Okoliczne miejscowości: Goleniów, Żdżary, Wierzchosław, Gniazdowo, Białuń.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80272
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 788 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 188, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- ↑ Piotr Skurzyński "Pomorze" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2007 s. 58-59 ISBN 978-83-7495-133-3
- Siedziba gminy: Goleniów
