Mięsień piersiowy mniejszy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięsień piersiowy mniejszy.

Mięsień piersiowy mniejszy (łac. musculus pectoralis minor) – w anatomii człowieka płaski, trójkątny mięsień grupy powierzchownej mięśni klatki piersiowej. Położony jest do tyłu od mięśnia piersiowego większego, między ścianą klatki piersiowej a wyrostkiem kruczym łopatki. Jego przyczepy przyśrodkowe znajdują się w części przymostkowej na powierzchniach zewnętrznych kostnych fragmentów żeber III, IV i V (czasem też II). Boczna część kończy się silnym ścięgnem przyczepionym do wyrostka kruczego łopatki[1][2]. Razem z mięśniem piersiowym większym tworzy przednią ścianę jamy pachowej[1].

Unaczyniony jest przez tętnicę piersiowo-barkową[3], a unerwiony przez nerw piersiowy przyśrodkowy i nerw piersiowy boczny[1].

Jego funkcją jest obniżanie i przywodzenie obręczy kończyny górnej. Obraca łopatkę, co skutkuje obniżeniem panewki stawu ramiennego. Jest pomocniczym mięśniem wdechowym[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 677–682, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 246–248, ISBN 978-83-66548-14-5.
  3. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 233–235, ISBN 978-83-200-3257-4.