Miłosz Magin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miłosz Magin
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1929
Łódź

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

4 marca 1999
Bora-Bora

Przyczyna śmierci

zawał mięśnia sercowego

Instrumenty

fortepian, skrzypce, wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, kompozytor

Miłosz Magin (ur. 6 lipca 1929 w Łodzi, zm. 4 marca 1999 w Bora-Bora na Polinezji Francuskiej[1] w czasie tournée koncertowego) – polski pianista i kompozytor; od 1960 mieszkał na stałe we Francji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczeń Margerity Trombini-Kazuro (fortepian), studiował też kompozycję u Kazimierza Sikorskiego i Jana Maklakiewicza (którego uważał za swego ojca duchowego), a także grę na skrzypcach, wiolonczeli, dyrygenturę oraz balet. W roku 1957 ukończył z najwyższym wyróżnieniem studia w Warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina.

Otrzymał wyróżnienie na V Konkursie Chopinowskim w Warszawie 1955, VI nagrodę na Konkursie Marguerite Long – Jacques Thibaud w Paryżu 1957 oraz Konkursie Vianna da Motta w Lizbonie.

Jego twórczość kompozytorska obejmuje utwory na fortepian, 2 symfonie, balet, wokalizy, utwory orkiestrowe, zeszyty dla młodych pianistów, koncerty (4 fortepianowe, 2 skrzypcowe, wiolonczelowy, klarnetowy), cztery sonaty. W 1985 roku wraz z żoną Idalią Magin, również pianistką, ufundował Międzynarodowy Konkurs Pianistyki im. Miłosza Magina w Paryżu.

Pochowany na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Polony, Magin Miłosz, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 6 M część biograficzna, Kraków: PWM, 2000, s. 18, ISBN 83-224-0656-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]