Miżhirja

Miżhirja
Міжгір'я
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	zakarpacki
Powierzchnia	6,63 km²
Populacja (2019); • liczba ludności	; 9567
Nr kierunkowy	+380 3146
Kod pocztowy	90000
Tablice rejestracyjne	AO
	Położenie na mapie obwodu zakarpackiego Miżhirja
	Położenie na mapie Ukrainy Miżhirja
	48°31′21″N 23°30′19″E/48,522500 23,505278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Miżhirja (do 1953 Wołowe (Pole); ukr. Міжгір'я, ros. Межгорье, Mieżgorje, rus. Межгорьє, Воловоє (Поле), Воловвый, Волове, węg. Ökörmező, słow. i cz. Volové, Mežhorje) – osiedle typu miejskiego w obwodzie zakarpackim w zachodniej Ukrainie (na Zakarpaciu).

Miasteczko leży w górach, w dolinie Riki, dzielącej pasma Połoniny Borżawy i Połoniny Czerwonej. Przebiega przez nie droga regionalna R38 z Chustu do Dołyny przez Przełęcz Wyszkowską. Zakłady przemysłu drzewnego. Cerkiew greckokatolicka z XIX wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Założone w 1415.

W 1910 liczyło 3,6 tys. mieszkańców, z czego 2,7 tys. Rusinów, 0,7 tys. Niemców i 0,2 tys. Węgrów.

Na przełomie 1914 i 1915 przez Wołowe przebiegała linia frontu I wojny światowej. Walczyły tu m.in. oddziały Legionów Polskich pod dowództwem gen. Trzaski-Durskiego.

W 1946 roku zaczęto wydawać gazetę^[2]. Osiedle typu miejskiego od 1947.

W 1989 liczyło 10 105 mieszkańców^[3].

W 2013 liczyło 9616 mieszkańców^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.32
↑ № 2753. «Советская Верховина» = «Радянська Верховина» // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.361
↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Źródła[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz M. Trajdos Materiały do krajoznawstwa Marmaroszu w granicach Ukrainy, w: Płaj. Almanach Karpacki, nr 22 (wiosna 2001), ISBN 83-85258-25-6, ISSN 1230-5898

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia z miejscowości

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Synagoga

[1] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.32

[2] № 2753. «Советская Верховина» = «Радянська Верховина» // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 - 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.361

[3] Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу

[4] Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]