Michał Frencel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NT w przekładzie na górnołużycki dokonanym przez Michała Frencla (1706)

Michał Frencel (także Brancel, ur. 2 lutego 1628 w Běčicach (niem. Pietzschwitz) koło Gödy, zm. 29 czerwca 1706 w Budestecach (niem. Großpostwitz)) – jeden z twórców górnołużyckiego języka literackiego, pastor.

Był ojcem Abrahama Frencla. W latach 1649–1651 studiował teologię w Lipsku, w latach 1662–1706 był proboszczem w Koselbruch i Budestecach.

Przełożył na język górnołużycki Nowy Testament (1706) korzystając z przekładów polskiego i czeskiego. Przekład ten ze zmodernizowaną ortografią i fonetyką wszedł w skład opublikowanej w roku 1728 pełnej Biblii w języku górnołużyckim[1].

Odstąpił od naśladowania ortografii niemieckiej, zbliżył zaś łużycką do polskiej, wprowadzając m.in. cż, dż. Był świadom wspólnoty języków słowiańskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Renata Bura. Frazeologia w górnołużyckiem Biblii z roku 1728 na tle porównawczym czesko-polskim. „Studia Linguistica. Universitatis Iagellonicae Cracoviensis”. nr 124 (2007), s. 42, 43, 2007. ISSN 1897-1059. 

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Das Neue Testament Unsers Herrn Jesu Christi / in die Oberlausitzsche Wendische Sprache, übersetzet von Michael Frentzeln… Zittau 1706 (Erstausgabe).
  • Postwitzscher Tauff-Stein oder christliche und einfältige teutsch-wendische Predigt von der heiligen Taufe. Budissin 1688
  • Dissertat[io]. Historic[a]. De Idolis Slavorum. 3 Teile, Wittenberg 1691/92 (gemeinsam mit Johann Peter v. Ludewig).
  • Das Gedächtniß der Wunder Gottes. Welches Bey Einweyhung des Anno 1688 aufgerichteten Neuen Altars/ In der Kirchen zu Postwiz/ In einer Predigt betrachtet und der Gemeine Gottes allda vorgetragen worden. Zittau 1697