Michał Klinger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Klinger
Data i miejsce urodzenia

1946
Leszno

Ambasador RP w Rumunii
Okres

od 17 sierpnia 1999
do 30 sierpnia 2003

Poprzednik

Bogumił Luft

Następca

Jacek Paliszewski

Ambasador RP w Grecji
Okres

od 2006
do 2012

Poprzednik

Maciej Górski

Następca

Maciej Krych

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Rumunia)

Michał Rafał Klinger (ur. 1946 w Lesznie) – polski teolog prawosławny, dyplomata, w latach 1999–2003 ambasador RP w Rumunii, od 2006 do 2012 ambasador RP w Grecji. Syn Jerzego Klingera.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w zakresie astronomii na Uniwersytecie Warszawskim oraz studia w zakresie teologii prawosławnej w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.

W latach 1971–1978 pracował jako nauczyciel fizyki w jednym z warszawskich liceów. Od 1978 do 2012 był wykładowcą Starego Testamentu w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej. W latach 80. był członkiem Komitetu Obywatelskiego, działał na rzecz włączenia mniejszości wyznaniowych i narodowych w proces przemian demokratycznych w Polsce.

Od 1990 pełnił funkcję I sekretarza Ambasady RP w Pradze, attaché kulturalnego i naukowego oraz wicedyrektora Instytutu Polskiego. W latach 1993–1996 był szefem działu politycznego i chargé d'affaires Ambasady RP w Bratysławie. Od 1996 kierował wydziałem Europy Południowo-Wschodniej w Departamencie Europy MSZ. Pełnił misje, m.in. w Bośni, Albanii, w 1998 był specjalnym wysłannikiem ministra spraw zagranicznych w Kosowie.

W latach 1999–2003 pełnił funkcję ambasadora RP w Rumunii. Po powrocie do kraju kierował Zespołem ds. Rady Europy w Departamencie Unii Europejskiej MSZ. W 2004 startował w pierwszych wyborach do Parlamentu Europejskiego z ramienia Unii Wolności[1]. W 2006 powołany na stanowisko ambasadora RP w Grecji. Odwołany został w 2012[2].

Jest autorem licznych artykułów oraz książkowej monografii Tajemnica Kaina. Brał udział w sympozjach naukowych w Polsce, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Belgii, Rosji, Gruzji. Wykładał na Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Jagiellońskim, Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie oraz na uczelniach w Stanach Zjednoczonych. Jest rzecznikiem dialogu z Kościołem rzymsko- i greckokatolickim oraz z Kościołami reformacji, a także jednym z inicjatorów dialogu chrześcijańsko-żydowskiego w Polsce.

W 2021 obronił w Instytucie Sztuki PAN rozprawę doktorską pt. O perspektywie i metodzie nowej hermeneutyki biblijnej w powiązaniu z antropologią kultury i sztuką, napisaną pod kierunkiem Zbigniewa Benedyktowicza[3], której część ukazała się w wydanej w 2019 publikacji książkowej Strażnik wrót. Próby hermeneutyki biblijnej.

Zna biegle języki angielski, francuski, niemiecki, rosyjski, czeski i słowacki, zaś biernie hebrajski, starogrecki, łaciński i staro-cerkiewno-słowiański[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2003 odznaczony rumuńskim Krzyżem Wielkim Orderu Narodowego Zasługi[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wybory do Parlamentu Europejskiego 2004 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2012-09-08].
  2. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 267
  3. ↑ Tytuły i stopnie naukowe nadane w IS PAN od 1960 roku [online], ispan.pl [dostęp 2022-10-04].
  4. ↑ Komisja Spraw Zagranicznych /nr 44/ [online], sejm.gov.pl, 13 lipca 2006 [dostęp 2020-08-27].
  5. ↑ Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Pentru Merit”, presidency.ro [zarchiwizowane 2017-01-29] (rum.).
  6. ↑ Persoane Decorate [online], canord.presidency.ro [dostęp 2024-03-07] (rum.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Klinger&oldid=73076559”