Michał Ksawery Sapieha

Michał Ksawery Sapieha
	; Lis
Rodzina	Sapiehowie herbu Lis
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1735 ; Wysokie
Data i miejsce śmierci	24 listopada 1766 ; Białystok
Ojciec	Kazimierz Leon Sapieha
Matka	Karolina z Radziwiłłów
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Ksawery Sapieha herbu Lis (ur. 3 grudnia 1735 w Wysokiem, zm. 24 listopada 1766 w Białymstoku) – generał major wojsk litewskich^[1], krajczy wielki litewski, starosta puński^[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Kazimierza Leona i Karoliny z Radziwiłłów, bratankiem biskupa Józefa Stanisława i Michała Antoniego, bratem Aleksandra Michała i Anny.

Osierocony przez ojca w wieku trzech lat miał pozostać przy stryju Józefie Stanisławie i matce. Uciekłszy od matki do drugiego stryja Michała Antoniego, zostaje przez niego oddany na wychowanie Michałowi F. Czartoryskiemu.

Jako pułkownik buławy polnej otrzymuje 12 kwietnia 1756 patent na generała majora. W 1758 posłuje na sejm. Dzięki zbliżeniu stryja Michała Antoniego do Michała Kazimierza Radziwiłła uzyskuje 20 września 1759 nominację na krajczego wielkiego litewskiego, a 3 sierpnia tegoż roku Order Orła Białego. Po burdzie wywołanej na sali sądowej w Mińsku 1 lutego 1760 na jego rozkaz stracono znanego warchoła i najbliższego przyjaciela Karola Radziwiłła „Panie Kochanku”, Michała Wołodkowicza.

Poseł na sejm nadzwyczajny 1761 roku z powiatu starodubowskiego^[3]. W latach 1761-1764 związał się ze stronnictwem przeciwników Familii, w szczególności z hetmanem Janem Klemensem Branickim. Jako poseł z powiatu słonimskiego na sejm konwokacyjny 7 maja 1764 roku podpisał manifest, uznający odbywający się w obecności wojsk rosyjskich sejm za nielegalny^[4].

Po wyborze Stanisława Augusta Poniatowskiego uzyskał od Michałowi F. Czartoryskiego obietnicę przebaczenia poprzedniej postawy w zamian za poparcie elekcji odpowiednich posłów (luty 1766).

Rodziny nie założył.

Zmarł 24 listopada 1766 w Białymstoku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001, s. 152.
↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 61.
↑ Porządek JJ WW Ich Mciow Panow Posłow Obranych na Seym Extraordynaryiny Warszawski, Dnia 27. Kwietnia 1761, [b.n.s]
↑ Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4-6.

[1] Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001, s. 152.

[2] Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 61.

[3] Porządek JJ WW Ich Mciow Panow Posłow Obranych na Seym Extraordynaryiny Warszawski, Dnia 27. Kwietnia 1761, [b.n.s]

[4] Józef Zaleski, Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego do czasu Sejmu Czteroletniego, 1887, s. 21, Dyaryusz seymu convocationis siedmio-niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający przez sessye zebrany r.p. 1764, s. 4-6.

[1]

[2]

[3]

[4]