Michał Madej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Madej
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1975
Kraków, Polska

Zawód, zajęcie

projektant gier komputerowych

Michał Madej (ur. 21 lutego 1975 w Krakowie) – polski projektant gier komputerowych, scenarzysta, programista, autor gier fabularnych i działacz fandomu. Pracował w Necrosofcie, CD Projekt RED, Techlandzie i Ubisofcie.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Gry fabularne i działalność fanowska[edytuj | edytuj kod]

Autor gier fabularnych takich jak System Q-10[1], autor tekstów o grach publikowanych w „Magii i Mieczu”. Laureat nagrody Quentina za najlepszy scenariusz do gry fabularnej za rok 2004 (scenariusz: Drewniane ostrze)[2]. Wcześniej był współorganizatorem tej nagrody[3].

Organizator konwentów Krakon i ConQuest w Krakowie[4]. Współautor gry karcianej Fandoom[5].

Gry komputerowe[edytuj | edytuj kod]

Michał Madej rozpoczynał swoją karierę jako programista drastycznej półamatorskiej produkcji Rezerwowe psy (1999) studia Nekrosoft, wyśmiewającej politykę, media czy też celebrytów[6]. Jakub Mirowski z portalu Gry-Online opisywał Rezerwowe psy jako grę „zapożyczającą rozwiązania z popularnej wówczas nad Wisłą serii UFO, ale nie dorastającą klasyce MicroProse do pięt pod względem grywalności i złożoności”[7]. Madej przyznawał, że „nie tylko była to wulgarna i prymitywna gra, ale pewnie była też jedną z najgorszych w dziejach polskiego gamedevu”[8]. Programował też inną, równie drastyczną grę Nekrosoftu, The Troma Project (2001), zanim studio się rozpadło[9].

Największe uznanie przyniosła mu gra Wiedźmin (2007) zespołu CD Projekt Red, oparta na uniwersum Andrzeja Sapkowskiego, przy której pełnił on funkcję głównego projektanta[10][11][12]. Przy adaptacji losów Geralta z Rivii Madej zdecydował się zmienić konwencję fabularnych gier akcji; moralne wybory podejmowane przez gracza miały skutki odroczone w czasie, nie zaś natychmiastowe[13]. Wiedźmin odniósł wielki sukces w Polsce, zdobywając wiele branżowych nagród jako najlepsza gra fabularna i komputerowa roku 2007[14]. Był też dobrze przyjęty za granicą, gdzie jednak kontrowersje rodził sposób przedstawiania relacji miłosnych Geralta z różnymi kobietami (sprowadzających się do kolekcjonowania kart o treści erotycznej)[13]. Później Madej pracował w Techlandzie jako starszy projektant poziomów przy komputerowym westernie Call of Juarez: Więzy krwi (2009)[15] i współtworzył scenariusz do Dead Island (2011, wraz z Pawłem Selingerem i Hariskem Orkinem), opracowując fabułę i postaci[16]. Kierował też okresowo studiem Ubisoft Shanghai, gdzie jako dyrektor kreatywny współpracował przy tworzeniu Far Cry 3 (2012) i Far Cry: Primal (2016)[15][17]. Następnie przeniósł się do krakowskiego oddziału CD Projekt Red[15].

Mateusz Mucharzewski ze strony Graczpospolita.pl opisał Madeja jako „legendę polskiego gamedevu”[18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ma żonę Annę, również pracującą w branży gier komputerowych[19]. Siostra Magda również zajmuje się grami fabularnymi i organizowaniem konwentów[20].

Wykaz gier komputerowych[edytuj | edytuj kod]

Źródło do wykazu:[21]
Rok Tytuł Stanowisko Studio
1999 Rezerwowe psy programista Nekrosoft
2001 The Troma Project programista Nekrosoft
2007 Wiedźmin główny projekant CD Projekt Red
2009 Call of Juarez: Więzy krwi starszy projektant poziomów Techland
2011 Dead Island scenarzysta Techland
2012 Far Cry 3 dyrektor kreatywny oddziału Ubisoft Shanghai Ubisoft Shanghai
2016 Far Cry: Primal kierownik działu projektowania oddziału Ubisoft Shanghai Ubisoft Shanghai

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. System Q10 [online], q10.rpg.pl [dostęp 2017-11-25].
  2. Strona Quentina. [dostęp 2014-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-18)].
  3. Michał Madej « Quentin [online], kwentin.vot.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] (ang.).
  4. Michał Madej – biogram. [dostęp 2014-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  5. FANDooM [online], fandoom.rpg.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  6. Gradobicia – polemika na temat przemocy w grach | naTemat.pl [online], granie.natemat.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  7. Jakub Mirowski, Rezerwowe psy. Polskie krapy – o tych grach lepiej zapomnieć [online], GRY-Online.pl, 3 marca 2019 [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  8. Kosman 2015 ↓, akap. 33.15.
  9. The Troma Project PC [online], GRY-Online.pl [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  10. Daniel Kłosiński, Seria Wiedźmin obchodzi dziś 10. urodziny [online], Eurogamer.pl, 26 października 2017 [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  11. Jan M. Długosz, Wiedźmin – recenzja gry [online], Technopolis, 10 listopada 2007 [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  12. Witcher craft, „Edge”, nr 174, kwiecień 2007, s. 18.
  13. a b Will Porter, Developer's Commentary: The Witcher, „PC Zone”, kwiecień 2008, s. 124–127.
  14. Kosman 2015 ↓, akap. 48.46.
  15. a b c Daniel Kłosiński, Top 5 gier 2016 roku według polskich deweloperów [online], Eurogamer.pl, 23 grudnia 2016 [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  16. Kosman 2015 ↓, akap. 50.16.
  17. Adam Bednarek, „W Polsce jak jesteś specjalistą w danej dziedzinie to nie masz od kogo się uczyć” – polscy twórcy opowiadają o pracy za granicą [online], Komputer Świat, 13 maja 2013 [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  18. Mateusz Mucharzewski, Projektant Quantum Break dołącza do zespołu Cyberpunk 2077 [online], Graczpospolita.pl, 31 sierpnia 2016 [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  19. Jacek Głowacki, Anna i Michał Madejowie – niezwykłe polskie małżeństwo na drugim końcu świata [online], Onet.pl, 7 stycznia 2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-27].
  20. Profil na stronie nagrody Quentin. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-02)].
  21. Michał Madej [online], GameDev School [dostęp 2023-01-21] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Kosman, Nie tylko Wiedźmin. Historia polskich gier komputerowych, Warszawa: Open Beta, 2015.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]