Michał Marczak (reżyser)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Marczak
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1982
Warszawa

Zawód

reżyser, scenarzysta, montażysta, operator, producent filmowy

Lata aktywności

od 2001

Michał Marczak (ur. 11 sierpnia 1982 w Warszawie[1]) – polski reżyser, scenarzysta, montażysta, operator i producent filmowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował reżyserię w California Institute of the Arts w Los Angeles oraz filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył także studia na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz Mistrzowską Szkołę Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy.

Jego film Fuck for Forest został uznany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej za najczęściej wyświetlany polski dokument za granicą w 2013[2][3][4][5]. Brytyjski magazyn „Dazed & Confused” wyróżnił Fuck for Forest jako jeden z 10. najbardziej innowacyjnych dokumentów[6]. Został uhonorowany Nagrodą im. Andrzeja Munka w kategorii najlepszy debiut operatorski za zdjęcia do filmu Wszystkie nieprzespane noce[7].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Reżyser Scenarzysta Producent
2009 Kobieta poszukiwana T T
2010 Koniec Rosji[8] T T
2012 Fuck for Forest T T
2016 Wszystkie nieprzespane noce[9][10] T T T

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Artysta
2016 „Beautiful People” Mark Pritchard ft. Thom Yorke[11]
2017 „I Promise” Radiohead[12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Marczak. Polska Światłoczuła. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-17)]. (pol.).
  2. Georg Diez, Wolfgang Höbel (2013-06-14): Eco Porn: Exploring the Limits of Carnal Idealism. „Der Spiegel”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-21)].
  3. Ludwika Mastalerz: Dzieci-drzewa. „Dwutygodnik.com”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-21)].
  4. Tadeusz Sobolewski (2012-11-26): „Fuck For Forest”: Takiego dokumentu nie powstydziłby się Werner Herzog. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-21)].
  5. Bartosz Staszczyszyn (2014-05-13): Fuck For Forest. Culture.pl. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-21)].
  6. Carmen Gray: Top ten innovative documentaries. „Dazed”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-21)]. (ang.).
  7. Laureaci Konkursu o Nagrodę im. Andrzeja Munka 2019. Polski Instytut Sztuki Filmowej. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)]. (pol.).
  8. Monika Rencławowicz (2014-12-12): Koniec Rosji. Culture.pl. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-21)].
  9. Peter Debruge (2017-04-08): Film Review: ‘All These Sleepless Nights’. „Variety”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-02)]. (ang.).
  10. Paweł T. Felis (2016-11-03): Film "Wszystkie nieprzespane noce". Co robią młodzi ludzie, kiedy śpisz. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-02)].
  11. Harriet Gibsone: Watch Mark Pritchard and Thom Yorke's Beautiful People. theguardian.com, 1 września 2016. [dostęp 2020-12-16].
  12. Ed Gonzalez: Watch Radiohead’s “I Promise” Music Video Directed by Michal Marczak. slantmagazine.com, 2 stycznia 2017. [dostęp 2020-12-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]