Michał Włodek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Włodek
Ilustracja
Generał kawalerii Generał kawalerii
Data urodzenia

1780

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1849
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Cesarska Armia Rosyjska

Główne wojny i bitwy

Wojny napoleońskie
Wojna rosyjsko-turecka
Powstanie listopadowe

Odznaczenia
Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Komandor Orderu Leopolda (Austria) Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Komandor Orderu Świętego Ludwika (Francja) Broń Złota „Za Waleczność”
Grób generała Michała Włodka na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Michał Włodek, Michaił Fiodorowicz Włodek (ros. Михаил Фёдорович Влодек, ur. 1780, zm. 8 czerwca 1849 w Warszawie[1]) – generał kawalerii Cesarskiej Armii Rosyjskiej, generał adiutant cesarza Mikołaja I w latach 1826–1831.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzący z Wileńszczyzny[2] Michał Włodek, rozpoczął służbę w rosyjskiej armii we wrześniu 1800 w stopniu porucznika lejbgwardii pułku konnego[1]. W 1801 mianowany sztabsrotmistrzem tegoż pułku, w 1802 rotmistrzem. Zwolniony ze służby w randze pułkownika w 1806 i mianowany rzeczywistym szambelanem w 1808. W tym samym roku przyjęty na nowo do służby wojskowej do pułku konnego lejbgwardii, mianowany fliegel adiutantem cesarza Aleksandra I. Za odznaczenie się w bitwach awansowany na generała majora w 1813, w 1818 został dowódcą I brygady byłej litewsko-ułańskiej dywizji, dowódcą dywizji w 1819, generałem adiutantem w 1826. W 1832 mianowany członkiem Audytoriatu Polowego Wojsk w Królestwie Polskim, w 1833 członkiem Rady Stanu Królestwa Polskiego, w 1839 członkiem Komitetu do Ułożenia Praw dla Królestwa Polskiego, w 1841 senatorem z prawem zasiadania w Warszawskich Departamentach Rządzącego Senatu, oraz prezesem Komisji Próśb w Królestwie Polskim[1]. W 1843 awansowany na generała kawalerii, w 1846 został członkiem Rady Administracyjnej i prezesem Heroldii Królestwa Polskiego[3].

Odbył kampanię w 1805 (III koalicja antyfrancuska), wziął udział w bitwie pod Austerlitz. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej (1806–1812), w czasie szturmu tureckiej twierdzy, został raniony kulą karabinową w lewe ramię, następnie dowodząc pułkiem zdobył trzy działa, za co otrzymał Order Świętego Włodzimierza III klasy. W czasie francuskiej inwazji na Rosję w 1812 odznaczył się w bitwie pod Krasnym, w 1813 (VI koalicja antyfrancuska), uczestniczył w bitwach pod Lützen, Budziszynem, Dreznem i Kulm oraz w trzydniowej „bitwie narodów” pod Lipskiem. W nagrodę otrzymał Broń Złotą „Za Waleczność” z brylantami. W latach 1814–1815 walczył we Francji, gdzie między innymi wkroczył do Paryża[1].

Wziął udział w tłumieniu powstania listopadowego jako dowódca korpusu między innymi w bitwach pod Dobrem, Grochowem i Międzyrzecem Podlaskim. Nagrodzono go dobrami skonfiskowanymi uczestnikom insurekcji[1].

Żonaty z Aleksandrą hrabianką Tołstoj[1]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 14-5-29/30)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Cmentarz Powązkowski pod Warszawą, Tom 3. [dostęp 2021-05-12]. (pol.).
  2. Михаил Федорович Влодек. [dostęp 2021-05-12]. (ros.).
  3. Tomasz Demidowicz: Reforma szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, w: Czasopismo Prawno-Historyczne, Tom LXII – 2010 – Zeszyt 2, s. 160.
  4. Cmentarz Stare Powązki: Michał Włodek, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-05-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]