Michael Bratman
Michael E. Bratman (ur. 25 lipca 1945) jest profesorem Durfee w School of Humanities & Sciences oraz profesorem filozofii na Stanford University. Uczeń Donalda Davidsona. Jego zainteresowania obejmują filozofię działania oraz metaetykę i filozofię moralną. We wczesnym etapie swojej twórczości znany głównie jako autor Modelu Przekonanie-Pragnienie-Intencja (ang. Belief-Desire-Intention, stąd BDI)[1], wykorzystywanego do dziś m.in. w badaniach nad sztuczną inteligencją. W późniejszym okresie zaproponował m.in. wpływowe w filozofii działania ujęcia kolektywnej intencjonalności[2].
Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Intention, Plans, and Practical Reason, Cambridge, MA: Harvard UP 1987..
- Faces of Intention, New York: Cambridge UP 1999.
- Structures of Agency: Essays, New York: Oxford UP 2007.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. S. Rao and M. P. Georgeff. Modeling Rational Agents within a BDI-Architecture. In Proceedings of the 2nd International Conference on Principles of Knowledge Representation and Reasoning, pages 473–484, 1991.
- ↑ Por. np. Bratman, Michael (1993). “Shared Intention”, Ethics 104: 97–113.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- - strona M.E. Bratmana na Stanford University. philosophy.stanford.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000109173109
- ORCID: 0000-0001-9424-3537
- VIAF: 76377990
- LCCN: n85120236
- GND: 133680614
- NDL: 00512210
- BnF: 122789626
- SUDOC: 031607381
- NKC: uk2007349617
- NTA: 073279323
- BIBSYS: 11028709
- PLWABN: 9810606126205606
- NUKAT: n2002093438
- J9U: 987007273469605171
- CANTIC: a11918020
- LNB: 000028580
- NSK: 000642823
- WorldCat: lccn-n85120236