Michael Stewart (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Stewart
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1906
Bromley

Data i miejsce śmierci

13 marca 1990
Londyn

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 16 marca 1968
do 19 czerwca 1970

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

George Brown

Następca

Alec Douglas-Home

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 22 stycznia 1965
do 11 sierpnia 1966

Poprzednik

Patrick Gordon Walker

Następca

George Brown

Odznaczenia
Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania)

Michael Stewart, właśc. Robert Michael Maitland Stewart, baron Stewart of Fulham CH (ur. 6 listopada 1906 w Bromley, zm. 13 marca 1990 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Clementa Attleego i Harolda Wilsona.

Był synem pisarza i wykładowcy Roberta Wallace’a Stewarta oraz Evy Blaxley. Wykształcenie odebrał w Brownhill Road Elementary School w Catford, w Christ’s Hospital oraz w St. John’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie w 1929 r. uzyskał dyplom z filozofii. Na studiach był przewodniczącym Oxford Union, od 1929 r. był członkiem St John’s Labour Club. W 1931 r. został urzędnikiem na Dworze Królewskim. Przez krótki czas pracował w sekretariacie Ligi Narodów. Później rozpoczął pracę nauczyciela, najpierw w Merchant Taylors' School w Londynie, potem w Coopers' Company's School w Mile End, aż wreszcie we Frome.

Podczas II wojny światowej Stewart służył na Bliskim Wschodzie. W 1942 r. rozpoczął pracę w Intelligence Corps. W 1943 r. został przeniesiony do Arminego Korpusu Edukacyjnego. W 1944 r. został awansowany do stopnia kapitana. 26 lipca 1941 r. poślubił Mary Birkinshaw, nie miał z nią dzieci.

W 1931 r. Stewart wystartował w wyborach do Izby Gmin w okręgu Lewisham West, ale bez powodzenia. Drugą próbę podjął w 1935 r., ale ponownie nie uzyskał mandatu. Niepowodzeniem zakończył się również start w wyborach uzupełniających w okręgu Fulham East w 1936 r. Dopiero w 1945 r. uzyskał mandat parlamentarny z okręgu Fulham East. Okręg ten reprezentował do 1955 r. Od tamtej pory reprezentował okręg wyborczy Fulham.

Wkrótce po pierwszych wybranych wyborach został Lordem Skarbu. W 1946 r. został Kontrolerem Dworu Królewskiego. Następnie objął stanowisko Wiceszambelana Dworu Królewskiego. W latach 1947–1951 był podekretarzem stanu w ministerstwie wojny. Od maja do października 1951 r. był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie zaopatrzenia. W 1955 r. został ministrem edukacji w laburzystowskim gabinecie cieni. W latach 1959–1964 był opozycyjnym ministrem budnownictwa i samorządu lokalnego. W 1952 r. został dyrektorem Fabian Summer School, a w 1954 r. jej wykładowcą.

Po wyborczym zwycięstwie Partii Pracy w 1964 r. Stewart został ministrem edukacji i nauki. W 1965 r. objął tekę ministra spraw zagranicznych. W latach 1966–1968 był pierwszym sekretarzem stanu. Równocześnie był do 1967 r. ministrem spraw ekonomicznych. W 1968 r. ponownie został ministrem spraw zagranicznych i piastował ten urząd do wyborczej porażki laburzystów w 1970 r.

Stewart należał do proeuropejskiej grupy w Partii Pracy. W czerwcu 1970 r. przewodniczył laburzystowskiej delegacji do Rady Europy. Przewodniczył również (razem z George’em Brownem i Royem Jenkinsem) Laburzystowskiej Komisji ds. Europy. W latach 1975–1976 był posłem do Parlamentu Europejskiego. Od 1964 r. był członkiem Tajnej Rady. W 1979 r. został kreowany parem dożywotnim jako baron Stewart of Fulham i zasiadł w Izbie Lordów.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]